Sportvastenkuur – dag 5

Waar voor veel mensen (blijkbaar) de derde afbouwdag het zwaarste is, is dat voor mij tot nu toe duidelijk vandaag, de tweede vastendag en dag vijf van de total sportvastenkuur. Een ding blijft in ieder geval hetzelfde: Mijn opmerkingen, notities en posts over de sportvastenkuur zijn ter info. Ze zijn in geen geval bedoeld als vervanging van begeleiding door een (ervaren) sportvastencoach!

En wil je de verslagen van voorgaande dagen lezen: dag 1 en dag 2, dag 3, dag 4.

Eigenlijk was er nog niet eens een directe aanleiding voor. Ja, ook afgelopen nacht was ik om een uur of 4 weer wakker geworden. Maar dat met een volle blaas waarbij ik er slaapdronken aan moest denken om de urinetest uit te voeren. Weer een 4, dus qua switch alles prima. Daarna terug in bed gekropen en nog een paar uur door geslapen. Maar toen ik om een uur of half 8 opstond merkte ik wel dat het gewoon lichamelijk een pittige kuur is. De kracht van gisteren was er in ieder geval niet meer zo. En het mag dan wel zo zijn dat mijn lijf nu energie uit vet kan halen, zelf wil ik wel weer gewoon wat eten. Daarom via de online webomgeving vanochtend maar een 6,5 ingevuld als cijfer voor mijn gevoel.

Bas wist dus wat hem te doen stond toen hij me opbelde (hij krijgt een mail van de info die ik invul), want van een 7,5 / 8,0 gisteren naar een 6,5 vandaag is een duidelijk signaal.
We hebben via de telefoon wat dingen doorgesproken en een aantal aanpassingen gepland. Vandaag niet meer trainen op een hartslag van 155, maar terugschakelen naar 145 slagen per minuut. Om 11:00 uur, net voordat ik zou gaan trainen een extra 150 ml vruchtensap en ’s middags om 15:00 uur een extra portie bouillon. Omdat ik met vandaag erbij ruim 2 dagen ‘geswitched’ ben, halen we de derde vastendag (morgen) er tussenuit. Dat betekent dus dat ik morgen (zondag) al met de eerste opbouwdag start en weer geleidelijk aan met eten start. Mijn zorg was namelijk ook dat ik anders maandag niet al weer voldoende op volle kracht zou kunnen functioneren. Wat dat betreft is het handiger om zo’n kuur in te plannen als je 2 weken vakantie hebt, of in mijn geval als ik al op de vrijdag voor Carnaval was gestart, nu is het voor mij moeilijk vooraf inschatten hoe het herstel zal zijn en moet ik af gaan op de voorspelling van Bas.
Een andere les qua timing die ik geleerd heb: doe zo’n sportvastenkuur begin januari als het buiten nog koud, vies en lang donker is. Want natuurlijk had ik dit weekend, met dit prachtige weer op de fiets naar buiten willen gaan. En nee, dan niet voor een suf rondje, dat kan ik nu inderdaad ook wel, maar om gewoon 100 km te fietsen of zo.

[17:55 uur] Het eerste deel van deze blogpost heb ik geschreven na de ochtendtraining. Deel 2 schrijf ik tegen de avond. Het gevoel in de middag was uiteindelijke een stuk beter dan vanochtend. De extra suikers hadden wel tot gevolg dat mijn score vanmiddag een 3 was. Maar nog steeds vet aan het verbranden, dus ook wat dat betreft geen probleem.
Het ‘suffe’ rondje op de fiets heb ik vanmiddag toch nog door het dorp gemaakt, nadat ik heel lui de heren professionele wielrenners over de weg en paden die nauwelijks weg te noemen waren de Strade Biache had zien fietsen. Zo meteen nog een laatste maaltijd van 150 ml sap en dan morgenvroeg weer een echt ontbijt: 1 appel + 1 kiwi 🙂

Gevoel van de dag
Zoals gezegd, vanochtend een 6,5 over de hele dag (ok, in ieder geval tot 18:00 uur) genomen een: 7

De training vanochtend was minder intensief dan de vorige vier dagen en eigenlijk juist heel erg lekker. Het zal wel zijn omdat je bloed lekker rond gaat pompen op zo’n fiets, maar het was hoe dan ook geen straf!
Tacx Real Life Training – sportvastenkuur dag 5
Duur: 30:10
Afstand: 12,00 km
Gemiddelde snelheid: 23,9 km/u
Gemiddelde trapfrequentie: 88 omwentelingen per minuut
Gemiddeld vermogen: 160 Watt
Gemiddelde hartslag: 139 slagen per minuut
Ondertussen gekeken naar: Floortje naar het einde van de wereld afl. 6 (Canada / Qikiqtarjuaq)
Gereden met: de Gazelle Vuelta op een Tacx Fortius

Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website.

Zoals gezegd, streefhartslag vandaag was 145 slagen per minuut, dus automatisch minder vermogen. Het ging best lekker, dus ik moest mezelf ook dwingen om niet toch door te trappen naar de 155 slagen per minuut van de afgelopen paar dagen.

Toch grappig dat je je juist door weer wat in te spannen prettiger in je vel gaat voelen op zo’n dag. Daarom ga ik er ook voor morgen (zondag) vanuit dat ik weer gewoon op de fiets klim. Ik heb immers nog een paar afleveringen van Floortje naar het einde van de wereld te bekijken! 😉

Vanwege de dip en het betere gevoel daarna, vandaag als lijflied:
http://play.spotify.com/track/44AXd3UVaaVYsSQqBpnYO2
“I’m never gonna look back
Woah, never gonna give it up”
Volledige songtekst: American Authors – Best Day Of My Life Lyrics