Totaal: 41,4 km
Duur: 1:57:22
Gemiddeld: 21,2 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 75 omwentelingen per minuut
Gemiddelde hartslag: 170 slagen per minuut
Weer: 16°C, Droog met zonnetje
Omstandigheden: Bos lag er perfect bij: minder rul zand dan afgelopen weken.
Gereden met: de Ridley Blast 29er
Kleding: Thermosshirt met korte mouw, overshirt met lange mouw, handschoenen zonder vinger, korte bibshort, geen overschoenen
Het was vandaag zo’n zeldzaam mooie herfstdag. Gisteren was het een stuk frisser, voor morgen en de rest van de week ziet het er ook een stuk minder aantrekkelijk uit. Dus dat ik naar buiten zou gaan vandaag stond wel vast. Nee, niet naar het Dak van Brabant ook niet de Bokkebaggertocht, gewoon weer lekker in mijn uppie en in mijn eigen tempo een rondje door de omgeving.
Nou had ik me ook voorgenomen om vanochtend een beetje weekend te nemen. Dus op mijn gemak het hele ochtendritueel, tijd voor de rest van het gezin, nog even samen wat boodschappen gedaan en pas laat in de middag (tegen 15:00 uur) naar buiten.
Bij het Zandbos stond het file geparkeerd. Veel gezinnen met kinderen en/of honden die van het mooie weer aan het genieten waren. Links en rechts dus goed oppassen, maar ook nu voornamelijk positieve ervaringen met voetgangers die even aan de kant gaan, hun hond bij zich roepen, en die op mijn beurt een “dank je” terug krijgen, een even van het gas af bij het er voorbij gaan.
Het bos lag er super bij. De regen die de afgelopen week toch zo af en toe is gevallen heeft er voor gezorgd dat het zand compacter en steviger geworden is. Dat betekent dus niet meer hoeven afstappen bij de grote bult in het Zandbos en de serie van zandheuvels in het Bikkeltjes bos loopt dan ook een stuk fijner.
Na de twee gebruikelijke rondjes had ik geen zin om langs de N270 terug naar huis te fietsen, dus stak ik via een van de brandgangen door richting Vlierden. Dat is wat harder werken omdat het paden zijn die niet zo vaak door fietsers gebruikt worden, maar ze staan wel op de kaart die in mijn Garmin zit, dus gemakkelijk om zo een ongeveer-richting uit te zetten.
Lekkere tocht. Vooral ook omdat ik merk dat ik ook het zelfvertrouwen op de MTB weer terug begin te krijgen. Ik rem minder vaak, kijk verder vooruit en als ik rem gebruik ik ook de voorrem weer zoals het hoort. Dat betekent niet dat ik echt sneller ga of zo, maar ik verdeel mijn energie beter (dat voel ik) en het loopt lekkerder op deze manier.