Toertocht Stiphout

Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 74,23 km totaal
Duur: 03:21:46
Gemiddeld: 22,1 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 76 omwentelingen per minuut
Weer: 1,0°C-2,1°C, Droog, schraal windje (3 km/uur uit ZZO)
Omstandigheden: Veel minder modder dan vorige jaren (en vorige week), prima fietsweer!
Gereden met: de Ridley Blast 29er

Het was al de derde keer dat ik de toertocht in Stiphout op het programma had staan, in 2011 (toen nog zonder uitgebreid verslag per rit) en 2012 (regen en veel modder) had ik nog (heel lui?) de auto gepakt naar Stiphout en terug. Dit jaar voor het eerst gewoon op de fiets er naar toe. Daarom toch maar gewoon de 45 km route gekozen want met 2 x 15 km (Deurne – Stiphout) kwam het dagtotaal toch op bijna 75 km. Niet gek.

Vandaag was de eerste keer dat Connie Sinteur langs de route zat, maar waar zij gehoopt had op voldoende modder om mooie plaatjes te schieten (vorige week in Neerkant en ook voorgaande jaren in Stiphout was er meer dan genoeg modder), was er vandaag niet echt veel blubber te vinden. Natuurlijk er waren wel stukken die goed nat waren, maar als die te vermijden zijn, dan doe je dat normaal gesproken haast automatisch. Dus twee keer zonder noemenswaardige modder aan Connie voorbij (OK, wel mét snor, maar dat telt niet echt vind ik). Maar waar ik in het verslag van vorig jaar  kan teruglezen dat het glibberen was (deels ook in de regen), was dit een lekker strak parkoers. Wat wel gebleven was ten opzichte van vorig jaar was het stukje kuitenbijters in de laatste paar kilometers voor de finish.

Twee dingen die me vandaag duidelijk geworden zijn: ik vind deze manier van toertochten rijden eigenlijk wel heel erg lekker. D.w.z. eerst 10-15 km naar de start fietsen, dan een km of 40-50 door het bos en daarna weer terug. Het is net alsof ik met name door dat stuk heen veel beter opgewarmd ben tegen de tijd dat ik het bos in ga en daardoor de tocht in het bos veel beter doorsta. En dan doet het me ook niet zo heel veel als er een schrale wind in mijn gezicht blaast op de terugweg. Daarnaast heb ik vandaag weer eens mogen ervaren hoe fijn het is als er iemand voor je fietst die nét iets harder fietst dan dat jij zelf zou doen als je alleen was. Ik heb een paar keer gehad dat ik bij verschillende mensen kon aanhaken die dat deden. En het betekent dan nét iets steviger doortrappen in de bochten dan je anders zou doen, nét iets steviger tegen een heuveltje op en weer af (waar je je anders wat meer zou laten uitrollen). Maar ook het gemak van het zien hoe iemand een lijn kiest en die dan (meestal) volgen. Natuurlijk moet je zelf goed blijven opletten en ik probeer ook altijd tevens net wat voor die persoon te kijken. Maar het houdt de snelheid lekker hoog.

Volgende week gaat het weer richting Helmond, dan voor de toertocht van TC Buitenlust ’68. Die heb ik ook al eerder gefietst al was de route zo te zien beide keren flink verschillend. En zo te zien heb ik voorgaande keren gekozen voor de 30 km route, eens kijken wat het dit jaar wordt, ze hebben namelijk ook 40, 44 en 51 km op het programma staan. Eerst nog even nagenieten van vandaag. 🙂