Friese Elfsteden Rijwieltocht 2012

Voor het vertrek
Ik mocht om 6:20 uur vertrekken. De eerste fietsers mochten al om 5:00 uur weg, de laatsten zouden om 8:00 uur vertrekken. We wisten dat Bolsward afgesloten zou zijn voor auto’s, dus zouden we tot de eerste parkeerplek buiten Bolsward rijden, dan zou ik van daaruit verder fietsen het centrum in. Eerste trefpunt was dan weer tussen Dokkum en Leeuwarden. Dan had ik er iets meer dan 100km opzitten. De kinderen konden zo uitslapen en rustig ontbijten.

Vanaf de parkeerplaats was het een kwestie van de stroom fietsers volgen het centrum in. Intussen kwam er ook een evengrote stroom fietsers het centrum uit. Zij waren al op pad. Dan kriebelt het wel flink hoor. De stroom fietsers kwam uiteindelijk in een van de twee fuiken terecht waar we moesten wachten totdat het nummer van onze startgroep werd omgeroepen. Eindelijk, groep 11 mocht ook door. Dan was het een stukje lopen met de fiets tot voor het stadhuis. Toen daar het signaal “de hekken mogen open” werd gegeven was het weer een stukje lopen naar de eerste stempelpost en daarna konden we eindelijk op de fiets. Ik zeg “eindelijk”, maar het zal al met al niet meer dan 10 minuten geduurd hebben vanaf het eerste moment van door mogen tot het op de fiets stappen. Maar je wilt weg, fietsen, van start. En dat mocht nu gelukkig.

Harlingen (7:15)
Vanaf Bolsward ging het eerst richting Harlingen. Rustig tempo, ongeveer 26-27km/uur. Omdat je in groepen van 600 personen vertrekt, fiets je meteen in een soort peloton dat dan langzaam uit elkaar begint te vallen. De snelle dames en heren gaan er met 30km/uur of meer vandoor, de rest doet het wat rustiger aan. De fietspaden waren soms wat smal om goed voorbij te kunnen, maar omdat er vaak de hele weg gebruikt werd, kon je goed voorbij als je dat wilde.

En meteen al: mensen langs de weg die stonden te kijken, kopje koffie of thee in de hand, soms gewoon kijkend en in gedachten verzonken zo vroeg op de ochtend.
In Harlingen leerde ik dat stempelposten vaak betekende: afstappen, met de fiets in de hand lopen en vooral ook geduld hebben. Zeker in Harlingen was het nog erg druk, dat was niet altijd zo bij de volgende posten, maar het ritueel was steeds hetzelfde. De technologie van de stempelkaart is natuurlijk heel betrouwbaar, het werkte 100 jaar geleden ook al en je zou in principe een stempelkaart van toen nog als bewijs kunnen overleggen, maar een RFID-chip in een startnummer op je fiets zoals je bij sommige tochten ziet waarbij dan ook automatisch de doorkomsttijden geregistreerd worden is toch wel zo handig. Maar goed, het was geen wedstrijd, het was een toertocht. 🙂

Verder gingen we weer.

Franeker (7:56)
Inmiddels 27km gehad. Net pas onderweg dus, ook nog lang niet het moment om te gaan denken aan de kilometers die nog komen gaan :-). Het was nog lekker fris toen het in Franeker weer tijd was om te klunen voor de stempelpost.

Holwerd (9:19)
Na Franeker kregen we voor het eerst met de wind te maken terwijl we op weg gingen naar Holwerd. Het was toen ook nog steeds bewolkt, zeker niet onprettig voor de temperatuur. De wind tegen was eigenlijk goed te doen en zo zaten de eerste 70km er al weer op.

Als je naar de foto’s kijkt dan lijkt het de hele dag wel een beetje mistig. Maar dat komt omdat de iPhone in zijn houder zat voor op mijn stuur. Dat blijkt niet de meest ideale oplossing te zijn voor het maken van foto’s.

Op de fiets en verder naar Dokkum.

Dokkum (10:00)
Tien kilometer verderop waren we al weer in Dokkum. Vanaf dit punt waren het er nog ‘maar’ zo’n 160km. Dat was een afstand die ik al vaker gefietst had en ik voelde me ook nog prima. Gevoelsmatig was Dokkum ook wel een belangrijke eerste mijlpaal omdat we nu weer richting Bolsward gingen in plaats van er vanaf.

Leeuwarden (11:11)
Van Dokkum tot aan Bolsward hadden we de wind voornamelijk in de rug. Dus dat waren heel relaxte kilometers. De stemming zat er dan nog goed in toen ik tussen Dokkum en Leeuwarden voor het eerste de rest van de familie tegen kwam. Zij hadden er lang over gedaan om door Leeuwarden heen te komen. Daar kon ik me inmiddels heel wat bij voorstellen, want overal waar we kwamen kregen we voorrang. De enige uitzondering waren bruggen, die gingen gewoon open en in Leeuwarden hebben we een paar keer voor een verkeerslicht moeten wachten, maar voor het overige stonden er overal mensen met vlaggen om de richting te wijzen, verkeersagenten die het verkeer tegen hielden, kortom, perfect geregeld.

Bolsward (12:36)
Voor de tweede keer in Bolsward, tijd voor een kopje zoute soep. Het was inmiddels al goed warm. Gelukkig hadden de stempelplaatsen altijd wel watervulpunten en ook bij mensen langs de route ging zo hier en daar de tuinslang gereed. Al waren er ook genoeg Friezen die wat bijverdienden door Aquarius of andere sportdrankjes te verkopen langs de weg.

Sneek (13:29)
Na een tweede ontmoeting met mijn supporters langs de weg, die een stuk sneller dan dat ik dat gedaan hadden tot voorbij Bolsward gekomen waren, was het stukje Bolsward->Sneek “bekend” terrein. Ik had dat de dag eerder ook gefietst. Inmiddels was ik 7 uur onderweg. En ik voelde me nog steeds prima. We waren begonnen aan de onderste lus van de tocht.
Bij Sloten stond de brug uiteraard open. Dus wachten…..

Oudemirdum (15:17)
Via Ijlst, Sloten, Balk ging het naar Oudemirdum op 190km van de route. Onderweg kwamen we langs een, zo leek het, ernstige valpartij waarbij veel politie en ook de traumahelikopter aanwezig was. Gelukkig bleek het achteraf wel mee te vallen. Ik heb zelf tijdens de tocht ook geen valpartijen zien gebeuren, maar wel hier en daar mensen lang de weg zien staan terwijl ze verzorgd werden bij een van de vele EHBO-posten. Dat is dan toch wel even slikken.

Stavoren (16:07)
Uiteraard hebben ze ook bij Stavoren een brug die ze open kunnen zetten. 🙂
Tussen Oudemirdum en Stavoren zijn we over de dijk gefietst en dat was het enige stuk van de route waar de wind echt stevig van voren kwam. Het was een pittig stukje, maar ook aan dat pittige stukje kwam een einde en mijn benen waren nog steeds goed. Na bijna 10 uur onderweg voelde ik me nog steeds fit. Heerlijk.
Ik zag op de Wikipedia pagina van de tocht dat we in Bolsward een zuiveldrank aangeboden zouden moeten krijgen. Die heb ik niet gezien. Wel ijs en ijskoude Aquarius in een flesje. Gevaarlijk omdat hij zó koud was, maar overheerlijk. 🙂

Hindeloopen (16:31)
Bij Hindeloopen ga je weer “rechtsaf” richting Bolsward, al zit er eerst nog een knik via Workum tussen. Na Hindeloopen stond, zoals gepland, voor de voorlaatste keer onze auto langs de route. Ze hadden lang moeten wachten op me, maar het zat er bijna op.

Workum (17:07)
Weer terug op bekend terrein. Klinkt waarschijnlijk gek aangezien ik hier tot voor dit weekend nog nooit geweest was. Maar we hadden er zaterdag en zondag doorheen gewandeld, lekker zitten eten en het stuk dat nu nog kwam had ik een dag eerder ook gefietst. Ik wist dat ik eerst nog door Parrega zou komen, daar nog even zwaaien naar de volgauto en dan door naar Bolsward!

Bolsward (17:41)
Een wat wazige foto waarop het best wel bewolkt lijkt. Maar het zonnetje straalde volop in Bolsward. Ik was rond. Niet strompelend, niet op mijn tandvlees. Nee, genietend!

De laatste stempel voor de stempelkaart kreeg ik in de tent en daar kreeg ik ook de medaille. YES!
Honderd jaar Fietselfstedentocht. Mijn eerste tocht. Het was een makkie volgens de Leeuwarder Courant. Dat bleek ook wel uit de cijfer: 14.248 mensen van start (van de 15.000 startbewijzen die verkocht waren), om 9 uur ’s avonds waren al meer dan 12.000 fietsers binnen en uiteindelijk waren er maar 127 renners die de eindstreep niet haalden. Vorig jaar, bij veel slechtere weersomstandigheden waren dat er 966.
Na het ophalen van het fel begeerde kruisje ging ik op de fiets op weg naar de parkeerplaats waar ik ’s ochtend afgezet was. Snel even omkleden en toen op weg naar de McDonalds. Dat hadden mijn kanjers wel verdiend. Want ze hadden honger en veel moeten wachten vandaag.