Veldtoertocht Boekel

Grotere kaart weergeven
Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 83,21 km totaal
Duur: 03:41:36
Gemiddeld: 22,5 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 80 omwentelingen per minuut
Weer: 3,8°C, Droog, relatief weinig modder
Omstandigheden: Prima omstandigheden, nauwelijks wind, heerlijk weer!
Gereden met: de Ridley Blast 29er

Vorig jaar zou ik vanochtend de fiets op de auto geladen hebben, naar Boekel of Veldhoven gereden zijn, daar een rondje van 40 km gefietst hebben en voldaan weer naar huis zijn gereden. Dit jaar heb ik gemerkt dat een goede warming-up voordat ik het bos in ga veel fijner is. Dus koos ik voor Boekel in plaats van Veldhoven en ging op de fiets de deur uit vanochtend. Boekel ligt met 22 km niet alleen een kilometer of 10 dichter bij Deurne, de weg van Deurne naar Boekel is helemaal vrij van verkeerslichten. Voor een groot deel loopt de route daarbij over een gescheiden fietspad, dus ideaal als je ’s ochtends je gedachten nog even alle kanten op wilt laten gaan of als je op de terugweg er een beetje doorheen zit en je hoofd wat lager wilt houden.

Het zag er even naar uit dat ik nog licht nodig zou gaan hebben op weg naar Boekel, ik had mijn lamp voor de zekerheid ook maar bevestigd, maar na vertrek werd het al snel een stuk lichter buiten. De 21 km naar Boekel gingen voor mij over een route die ik ook op de racefiets al vaker gefietst had, dus dat was geen probleem. Na het inschrijven (scan and go) en het snel wat eten (ik was immers al weer een uurtje onderweg) begon ik aan de route. Het was een tocht van wisselende kwaliteit. Er zaten relatief veel en best lange stukken op de weg tussen. Die gingen dan weliswaar meestal weer naar mooie en interessante stukjes bos en singletrack, maar het is nu eenmaal leuker als je die afstanden ook door het bos kunt afleggen. De oversteken waren overigens prima verzorgd. Daar hadden ze heel wat vrijwilligers bij ingeschakeld.

Opvallend vandaag vond ik toch wel het verschil in benadering tussen deelnemers als het gaat om het inhalen van anderen (van mij, maar ook van mensen voor mij). Er zijn er gelukkig veel die gewoon even netjes een seintje geven dat ze voorbij willen (“Links voorbij!” of nog netter “Mogen we er even voorbij?”). Ik maak dan altijd even ruimte (zodra dat kan), zij voorbij en iedereen blij (met excuus door de uitdrukking).
Anderen lijken echter niet door te hebben dat het zó ook kan. Die vrutten zich er zonder op of om te kijken voorbij, kiezen soms voor tamelijk onhandige alternatieve sporen die ook voor hen niet prettig kunnen zijn. Kortom, niet ideaal lijkt me. Voor de duidelijkheid: ik ga me daar dan niet aan ergeren (zou helemaal zot zijn ), maar ik verbaas met gewoon een beetje over het verschil in gedrag.

Na een sanitaire stop bij het startpunt en een blik op het bord met loterij-uitslagen (niets gewonnen) ging het daarna terug richting Deurne. Dat was deze week wat meer een mentale uitdaging dan de vorige keren. Mijn benen lieten weten dat ze vonden dat ze toch al heel wat inspanning geleverd hadden. Geen hongerklop of pap in de benen, maar wel een paar bovenbenen die protesteerden. Als gevolg daarvan een iets lagere snelheid aangehouden dan op de heenweg (24,8 km/uur in plaats van 25,5 km/uur gemiddeld op dat stuk) maar dat is op zich een verval waar ik mee kan leven.

Eindresultaat: dik 83 km met 22,5 km/uur gemiddeld. Niet ontevreden dus. Zou het geholpen hebben dat vandaag mijn Movember snor er weer vanaf is? 😉
Geen idee nog wat ik volgende week doe. Budel lijkt dan de dichtstbijzijnde optie te zijn, maar dat zijn van hieruit 31 km enkele reis. dat zou het totaal dan op 100 km brengen (uitgaande van een toertocht van 40 km). Dat is wellicht wat overdreven. Slaap ik nog een nachtje over.