22e Gouden Helm Toertocht

Grotere kaart weergeven
Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 68,71 km totaal
Duur: 03:18:58
Gemiddeld: 20,7 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 75 omwentelingen per minuut
Weer: 2,6°C, de eerste 2,5 uur regende het, daarna kwam warempel het zonnetje door!
Omstandigheden: Ondanks de vele regen was het parkoers prima te doen, veel harde stukken, maar natuurlijk genoeg blubber.
Gereden met: de Ridley Blast 29er

Vandaag was echt zo’n “waarom doe ik dit?” dag. Om 7 uur vanochtend regende het, een blik op buienradar.nl liet zien dat dat ook nog wel even zo zou blijven. Het had afgelopen week al flink wat geregend, dus de verwachting was dat het parkoers ook wel voornamelijk blubber zou zijn, de Tacx stond klaar, en zag er heel aantrekkelijk uit.
Gelukkig weet ik het antwoord nu ook: Omdat het gewoon heel erg leuk is als je geen pap in je benen hebt! (ja, ik weet het, soms zeg ik vreemde dingen).

Maar zonder gekkigheid, er was het nodige waar ik me zorgen over maakte. De verkoudheid die me vorige week zondag had doen besluiten om niet te gaan fietsen en die er voor gezorgd had dat ik de afgelopen 14 dagen slechts 2x bij de sportschool was geweest, is nog niet helemaal over. Een temperatuurvoorspelling van 2°C  – 9°C (boven de 3°C is het niet gekomen uiteindelijk vanochtend) zorgde voor de uitdaging: hoe warm aankleden? Ik had gekozen voor de lange fietsbroek (in plaats van beenstukken), een thermosshirt met lange mouwen en een fietsshirt met lange mouwen. Omdat het regende bij vertrek moest ik wel een regenjas aan. Maar ik had het bij vertrek niet koud en dat zou kunnen betekenen dat ik het al snel (te) warm zou krijgen.
Daarnaast wist ik ook niet zeker of het verstandig zou zijn de 45 km route te kiezen en had me eigenlijk voorgenomen voor de 25 km route te gaan. Met de 2 x 13 km fietsen naar de start in Neerkant en weer terug zouden dat immers ook gewoon 51 km zijn.
Tóch gewoon vertrokken richting Neerkant. Tegen de tijd dat ik daar was, was één ding duidelijk: koud had ik het niet, té warm ook nog niet, dus dat was prima. En de regen? Die viel eigenlijk wel mee, hij viel gestaag, maar ja, ook dat went. En de wind had ik dat eerste stuk deels in de rug/van opzij.

Na het inschrijven en starten ging het eigenlijk allemaal gewoon nog best vlotjes. Natuurlijk het ging niet heel hard, de man die gelijk met mij vertrok was al snel  uit het zicht verdwenen. Maar het bos lag er mooi bij en de paden waren over het algemeen heel goed te fietsen. Natuurlijk, er zaten stukken bij met de nodige modder en water. Ik heb twee keer meegemaakt dat ik dacht dat ik in zo’n plas zou blijven steken en zou moeten afstappen, maar kwam er gelukkig nog doorheen. Maar er zaten ook flinke stukken bij die gewoon lekker wegfietsten. Daarom was het even hard twijfelen bij de splitsing van de route voor 25 km en 45 km. Ik had er op dat moment in totaal zo’n dikke 20 km opzitten. Eigenlijk voelde het allemaal nog wel heel goed. En dus gekozen voor de 45 km. Ik zou wel zien of ik te overmoedig was geweest.

Gelukkig was het niet zo dat na die splitsing het parkoers opeens 10x zwaarder werd dan voorheen. Het bleef een mooie afwisseling van bos en paden. En ik kan serieus zeggen dat ik gewoon lekker aan het fietsen was. Het ging niet heel hard (gemiddeld over de 25km van start tot de pauzeplek 20,1 km/uur), maar dat hoefde voor mij ook niet.
Wel begon ik te merken dat ik het zeker niet mee warm had, maar zelfs een beetje koud begon te krijgen. Dat kwam deels omdat mijn handschoenen inmiddels doorweekt waren en dus koud, maar ook omdat we af en toe door het open veld fietsten en dan kwam de wind toch stevig aan je. En het was immers nog geen 3°C. Tijd voor de pauzeplek. Die kwam gelukkig mooi op tijd. Een lekker warme plek in een schuur met een luxe keuze uit eten en drinken. Van de gebruikelijke peperkoek en sportdrank, tot thee (lekker warm!) en gels (luxe!). Ik hield het bij een lekker warme kop thee en een gel en nam er eentje mee voor noodgevallen onderweg (als ik toch nog een dip zou krijgen). Als er bij de pauzeplek een fotograaf gestaan had, dan had die de mooiste plaatjes kunnen schieten. Niet alleen omdat de een na de ander die binnen kwam nóg meer onder de modder zat, maar ook omdat we allemaal letterlijk stonden te “dampen”. Fietsbroeken, helmen, maar soms ook gewoon over het hele lijf zag je de damp opstijgen. Het was een grappig gezicht.

Door ging het weer en het leek wel alsof de organisatie gedacht had “nu zijn ze opgewarmd, ze hebben wat te eten gehad, nu kunnen we ze wat meer uitdagen”. Want het stuk na de pauzeplek was een stuk uitdagender dan het eerste deel. Met klimmetjes, afdalingen, scherpe bochten, leuk om te doen hoor, maar je ziet dat het tempo ook een stuk omlaag ging. Er was één stuk bij waar ik dezelfde voetganger in het bos 4x ben tegen gekomen. We hebben elkaar elke keer netjes gegroet, maar het was duidelijk een stuk waarbij het niet ging om het afleggen van een zo groot mogelijke afstand.
En om ongeveer half 11 gebeurde warempel dat waar ik niet meer op gerekend had: het werd droog. Tegen de tijd dat ik weer in Neerkant was scheen zelfs een voorzichtig zonnetje. Daarom ook niet meer echt koud gehad of het moeten mijn tenen zijn geweest omdat mijn sokken toch stilletjes aan doorweekt waren.

Toch maar even gestopt bij het startpunt/de finish, mezelf opgewarmd met een lekker kopje tomatensoep, bidon bijgevuld, het tweede gel-zakje leeg geknepen (had het onderweg niet nodig gehad) en toen terug naar Deurne. Iets minder dan vier uur na vertrek was ik, net geen 69 km later weer terug.
Niet eens zo heel erg moe (komt nog wel), maar wel heel voldaan. Het was een hele mooie tocht, ik heb een afstand gefietst waarvan ik vanochtend nog niet wist of ik het al weer kon, ik heb genoten van het uitzicht (ondanks de regen), gewoon lekker gefietst dus. Jammer voor de organisatie dat het weer er voor zorgt dat ze ongeveer de helft van het aantal deelnemers krijgen als wanneer het niet zou regenen. Want aan de organisatie heeft het niet gelegen en de route was ook bij dit weer goed te doen.

Prima fietsdag dus! 🙂