Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 168,45 km totaal
Duur: 05:32:09
Gemiddeld: 30,4 km/uur (met autopause)
Hoogtemeters: 488 meter
Gemiddelde trapfrequentie: 84 omwentelingen per minuut
Weer: 5,0°C-25,0°C, droog, beetje wind (2 km/uur) uit het zuiden
Omstandigheden: heerlijk fietsweer
Gereden met: de Ridley Fenix Classic
Toen ik vanochtend van huis ging was het nog fris en vroeg ik me nog een beetje af hoe het gesteld zou zijn met mijn benen na de 114km van twee dagen eerder. Ik geloof dat de conclusie is dat het wel goed zat met dat herstel. 🙂
Net als vorig jaar vertrok ik met de fiets van huis richting de start in Horst, ongeveer 20 km. Gewoon lekker rustig opbouwen, ging het gemiddeld met 29,7 km/uur die kant op. Na het inschrijven vertrok ik en werd al snel opgepikt door een groepje van drie wielrenners. Ik pikte aan en in het begin ging het eigenlijk nog best lekker met een tempo van zo’n 32 km/uur, maar de snelheid liep steeds wat verder op. Ik had door dat dat hem niet ging worden en na een kilometer of 14, toen we weer een andere groep inhaalde, heb ik hen door laten gaan. Of dat verstandig was weet ik niet, want de groep was tamelijk groot en het tempo lag niet echt hoog, juist net ónder de 30 km/uur. En met het steeds in elkaar schuiven en weer optrekken was dat eigenlijk niet echt prettig. En bij het eerste de beste hellinkje haakten er altijd een paar af waar de rest dan weer op moest wachten. Ik heb daarom een hele tijd zo tussen groepjes gehangen, soms kwam ik er gemakkelijker voorbij dan op andere momenten. Vooral na de pauzeplek op 55 km (voor mij 75km) zat ik een tijd lang klem tussen een grote groep uit Gulpen en uit Oostrum. Net toen ik ze voorbij was en ruim achter me gelaten had leek het even alsof we de weg moesten oversteken, maar het was een Aquarius reclamepost waar ze (uiteraard) flesjes Aquarius stonden uit te delen. Sympathiek, maar aangezien ik pas halverwege de eerste van de twee bij de pauzeplek gevulde bidons was, voor mij overbodig. Dus weer oversteken en ja hoor, zat ik weer achter de groep uit Oostrum. Bij de eerstvolgende helling viel het echter weer stil en de weg was breed genoeg om er aan voorbij te gaan. Ik zag nóg iemand gas geven. Ik weet nu dat het Pieter was van TWC Oost-Brabant. Ik pikte bij hem aan en toen we boven aan de helling waren, trok hij lekker door. Ik ging mee en zo gingen we in een rap tempo, kop over kop door. Ik moet zeggen dat ook nu het tempo eigenlijk wel wat hoger lag dan ik me vooraf voorgenomen had, maar mijn benen wilden wel. Tijdens dat flink doorfietsen is er iets niet helemaal goed gegaan, want hoewel ik eigenlijk de 120 km route deed en Pieter de 150 km route, zaten we op een gegeven moment allebei op de 150 km route. Nou ja, de eerste extra lus van 20 km had ik niet gehad, de tweede wel en daarom werd mijn rondje nu 130 km (excl. die 2 x 20 km naar Horst en terug).
Met zijn tweeën fietsen is natuurlijk heel wat anders dan in een grote, snelle groep, zoals zondag. Maar het ging. Op het einde niet echt van harte meer, maar afhaken of geen kopwerk meer doen was geen optie. Dus gingen die bijna 55 km uiteindelijk met 32,2 km/uur gemiddeld. Oef.
En dat bracht de teller, toen we terug in Horst waren op 30,5 km/uur gemiddeld voor de totale 150 km tot dan toe.
Pieter was met de auto en ging meteen door, ik nam de tijd om even te herstellen. Lekker stuk kersenvlaai, wat drinken, bidons vullen en toen nog de 20 km terug naar Deurne. Zou ik het gemiddelde vast kunnen houden? Je kunt hierboven zien dat het niet gelukt is. Tot de bebouwde kom van Deurne, stond die 30,5 km/uur nog gewoon op mijn Garmin. Echter, in Deurne zelf die snelheid vasthouden bleek niet te lukken. En dan ben ik ook heel simpel, als ik een moeder met kind naast zich op een fietspad voorbij moet, dan wacht ik. Rustig. Zo lang als nodig is. Want een valpartij (van hen of van mij) is één tiende gemiddeld per uur zeker niet waard.
En waarom zou ik ook? Ik heb dit jaar gemiddeld ruim 2,5 km/uur harder gefietst dan vorig jaar, ik ging met gemak de verschillende heuveltjes op en ook weer af en van de ruim vijf en een half uur die ik onderweg was heb ik er dik 2 uur met een snelheid van gemiddeld boven de 32 km/uur gefietst. Nou, dan ben ik, zoals dat zo mooi heet, lekker moe, maar heel voldaan.
En nu lekker douchen en eens kijken of de kinderen alles al verkocht hebben op de vrijmarkt in het dorp! 🙂