Jarno Bakker Bikes Veldtoertocht

Grotere kaart weergeven
Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 54,23 km totaal
Duur: 02:29:24
Gemiddeld: 21,8 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 76 omwentelingen per minuut
Gemiddelde hartslag: 175 slagen per minuut
Weer: -6,0°C-4,0°C, Droog, fris, mooi fietsweer
Omstandigheden: Gure wind tegen tijdens de rit terug.
Gereden met: de Ridley Blast 29er

Het is altijd zo’n gewetensvraag vooraf bij een tocht: ga je met de auto naar de start of ga je fietsen. Met de MTB ga ik meestal met de auto, ik wil immers door het veld/bos fietsen, niet op het asfalt. Met de racefiets maak je die afweging al sneller in het voordeel van de fiets. In de winter als het, zoals vandaag, vriest, dan is de afweging nog wat moeilijker. Als ik ergens met de auto naar toe ga dan zorg ik er voor dat de verwarming in de auto uit of heel laag staat. Dat betekent dat ik op weg naar de start al begin te wennen aan de temperatuur. Bij vertrek vanuit thuis stap je zo, vanuit de lekker warme woonkamer (onze verwarming springt ’s ochtends automatisch aan en zorgt voor een comfortabele 19,5°C) zo naar buiten, waar het dan ruim 20 graden kouder is.

Maar ja, 10km fietsen of 10km met de auto, dat werd dus toch gewoon fietsen. Het is dan ook logisch dat het gemiddelde vandaag wat hoger ligt dan vorige week. De 10km heen gingen met 26,5 km/uur gemiddeld en de 10km terug gingen (met gure wind tegen) toch nog steeds met 22,7 km/uur gemiddeld. Maar, mede ook doordat alles keihard was en het dus geen geploeter door de modder was vandaag, ging het voor de rest ook niet slecht. Ik had gekozen voor de 30km route (de kortste afstand) en die ging ook gemiddeld met iets meer dan 20 km/uur.

Een voordeel van het er naar toe fietsen was ook dat ik nu 3x een moment had waarop ik weer even op kon warmen. Dat was na de eerste 10 kilometer eigenlijk nog helemaal niet zo nodig, maar wel mooi meegenomen. Dankzij de scan-and-go was ik zo op pad. De pauzeplek lag bijna precies halverwege de 30 km, voor mij dus na zo’n 27 km, grappig is dat je op de temperatuurweergave van de Garmin kunt zien dat de temperatuur daar even oploopt van -6°C naar -2°C terwijl ik de Garmin toch gewoon op de fiets had laten zitten. Na een lekker kopje warme thee (en een kopje thee dat bij mijn bidon erbij ging om het ijs dat zich gevormd had te ontdooien) ging het weer verder voor deel twee.

Ik had op de site van TWC Asten gelezen dat er ook bij de aankomst warme erwtensoep was. Dat was natuurlijk een gokje. Binnen opwarmen en wat warms eten kon er voor zorgen dat ik een stevig klap zou krijgen als ik de laatste 10km weer terug naar huis zou fietsen (dat is waarom het bij een pauze vaak beter is buiten te staan in plaats van binnen). Maar het was ook wel een welkome opwarmer. Ik heb het toch maar gedaan. Helm af, buff af, windvanger en shirt zo ver mogelijk open en niet langer blijven zitten dan nodig was. Ik moet zeggen dat mijn tenen er blij mee waren en ik zelf was blij dat ik lekker warm aan de laatste 10km begon. Er stond namelijk een stevige, gure wind op het traject terug. En dan merk je waarom met een MTB in het bos fietsen (uit de wind) zo veel fijner is. Maar goed, de kracht en energie waren er nog, ook al ging het niet zo snel als heen, dus stampen, hoofd omlaag, opletten met paaltjes en het andere verkeer en terug naar huis.

Ik denk dat ik toch maar die bijna 200 euro uit ga geven die een paar goede Northwave Artic winterschoenen moeten kosten. Want dat vinden mijn tenen vast een stuk fijner. Wat mijn vingers betreft ligt het overigens een stuk moeilijker. Ik draag ook in de winter, relatief dunne AGU Ergovent handschoenen. Dat doe ik omdat in de meeste dikkere handschoenen ik heel snel last krijg van zweethanden. Bij de AGU handschoenen worden mijn vingers meestal eerst heel koud (zo na 10-15 minuten fietsen) en daarna zitten ze redelijk comfortabel. Ik heb dan ook geen last van gevoelloze vingers of zo. Maar op de een of andere manier moet ik met die handschoenen eerst door een soort pijnfase heen. Dus als iemand daar nog een goede tip voor heeft (handschoenen die én goed ademen én goed isoleren), dan hou ik me aanbevolen.

Samenvattend was het een lekker tochtje. Goed verzorgd ook en de natuur was hier en daar op zijn best. Want ook zonder sneeuw was het op een aantal plaatsen helemaal wit van de rijp. De opkomende zon maakte het zicht soms onmogelijk, maar zorgde op andere momenten ook weer voor mooie taferelen. Heel veel beter krijg je het niet op een zondagochtend lijkt me.

[14-1-2013] Er is toch nog een actiefoto van me gemaakt 🙂