Skoda-Wils najaars MTB-tocht

Grotere kaart weergeven
Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 39,06 km totaal
Duur: 1:58:01
Gemiddeld: 19,9 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 79 omwentelingen per minuut
Gemiddelde hartslag: 179 slagen per minuut
Weer: 1,0°C-8,0°C, Droog
Omstandigheden: Het eerste en laatste stuk gingen prima, er tussen in stukken met veel modder en glibberen. Toch goed te doen.
Gereden met: de Ridley Blast 29er

OK, ik zal niet elke week proberen het leven alleen van de positieve kant in te zien: ik baal wel een beetje van die 19,9 km/uur gemiddeld, dat hadden er minstens 20,0 moeten zijn. Als ik naar de segmenttijden kijk, dan was het voor de eerste en laatste 12,5 km ook zo dat ik zeker snel genoeg gefietst heb (21,4 km/uur en 21,0 km/uur gemiddeld). Dat waren de ‘normale’ stukken van de route. Er waren echter ook stukken waar de overwinning vooral was als je niet hoefde te lopen én als je niet een zet van je achterwiel kreeg waardoor je opeens richting sloot ging die soms heel dicht bij was.

Ik ben niet de sloot ingereden en ik heb niet hoeven lopen. Dus dat was wel goed. Ik ben wel een keer té enthousiast de blubber ingereden op zo’n 15 km en daar mijn bidon verloren. Stom natuurlijk, ben waarschijnlijk te snel opgestaan om verder te fietsen. Niet handig omdat je dan geen drinken bij je hebt, nu moest ik het doen met het vocht dat voorhanden was bij de stopplek. Die was een beetje apart gepland: halverwege de kortste route, dus na 12,5 km. Dat is, als je 40 km gaat fietsen eigenlijk net niet ver genoeg voor een eerste stop, maar op zich zat hij er voor het laatste stukje (na 27,5 km kwamen we er weer langs) wel weer heel prettig.  En na die eerste stop werd het allemaal een stuk uitdagender, dus een peperkoekje extra kon geen kwaad. Na 20km sloeg mijn ketting vast. Het was een van de blubberstukken in het bos en waarschijnlijk heb ik gewoon verkeerd geschakeld en tijdens het schakelen teveel kracht gezet. De ketting zat tussen de cassette en de spaken klem. Het was nogal een gedoe om hem daar weer tussenuit te krijgen én om daarna het wiel weer goed op zijn plek te krijgen. Als dat laatste niet zo is, dan weet je dat meteen als je schijfremmen hebt, want die lopen dan meteen aan. Eigenlijk voor het eerst dat ik midden in het bos ruim een kwartier materiaalproblemen had.

Maar ook dat hoort er bij en dus daarna weer lekker door. Zoals gezegd, snel ging het lang niet overal, vooruitkomen was vaak de uitdaging, soms maar met 10km per uuur terwijl het niet eens bergop ging! 🙂

Ondanks dat ik gisteren nog getwijfeld had of ik wel twee weken achter elkaar met de zelfde outfit op de foto kon bij Connie Sinteur, blijk ook ik een gewoontemens (sorry). De weersomstandigheden waren vergelijkbaar en de windvanger die ik vorige week aan had is dan nu eenmaal ideaal (aan mijn broeken zie je niet veel verschil, die zijn allemaal zwart, voor het MTB-en heb ik maar één kleur helm), dus kwam ik toch weer in dezelfde outfit aan haar voorbij op de zandberg. Ik weet alleen heel zeker dat toen ze me de tweede keer op de foto zette, ik er niet  meer hetzelfde uitzag als vorige week. Mijn fiets had toen al minimaal een kilo aan modder, gras en ander spul opgepikt en ikzelf volgens mij ook.  Kijk maar hieronder:

Ook vandaag tevreden gevoel. Voor mijn gevoel snel genoeg gefietst toen het kon en niet hoeven lopen op de technisch moeilijkere stukken. De fiets is weer schoon, ik inmiddels ook. Klaar dus weer voor volgende week. 🙂