Grotere kaart weergeven
Totaal: 153,67 km totaal
Duur: 05:42:47
Gemiddeld: 26,89 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 83 omwentelingen per minuut
Weer: 7-11°C, Droog, met letterlijk een paar druppels
Omstandigheden: Wat een verschil maakt het toch als je warm genoeg gekleed bent!
Gereden met: de Gazelle Vuelta
Wat een verschil met vorige week was het vandaag. Nu met lange broek, lang thermoshirt, lange mouwen, maar handschoenen met open vingers. Meteen vanaf het vertrek in As (België) had ik het lekker warm en dan gaat het fietsen 200% beter. Ik was vanochtend om 6 uur naar België gereden om de toertocht As-Mönchengladbach-As te fietsen. Morgen is het moederdag, dan ga ik niet fietsen en ik wilde graag een toertocht fietsen omdat dat normaal gesproken toch een stuk gezelliger is dan alleen. Nou viel dat op zich vandaag voor een deel tegen. Normaal ga ik bij zulke tochten op pad en dan kom je vanzelf wel groepjes tegen waar je wel of niet bij aansluit. Ik was echter ruim voorbij Posterholt voordat ik andere deelnemers aan de toertocht zag. Dat was toen ik helaas een van de kleine groene pijltjes die gebruikt werden om de route aan te geven, gemist had en pas na 5km (bij de eerste rotonde, daar stonden namelijk altijd pijltjes) ontdekte dat ik fout zat. Daarom ook de 153 km in plaats van de geplande 145 km (je kunt het lijntje op de kaart zien hierboven!).
Maar goed, de start was schitterend. Vanuit As loopt een perfect fietspad, glooiend bergaf, door de bossen richting Maaseik. Op zich moet je alles wat je bergaf fietst bij zo’n rondje ook weer bergop, maar omdat de terugtocht vanuit het zuiden was, was het niet zo dat je die 20km vals plat ook weer op moest. Hoe dan ook, het was een prima begin van de tocht. Met uitzondering van het één keer fout rijden en één keer de weg moeten vragen aan een vriendelijke Duitser (ik moest recht door, maar daar mochten eigenlijk geen fietsers door, bleek toch de bedoeling) kwam ik verder zonder problemen bij het rustpunt in Wegberg (Duitsland). Dat is nog een klein stukje van Mönchengladbach af, maar goed dicht genoeg bij.
Terug had ik meer last van de wind maar net op het moment dat ik ook wel vond dat ik genoeg met mezelf gepraat had, werd ik bijgehaald door een groepje van acht renners. Vijf daarvan waren van de organiserende vereniging wtcsportiefas.be aangevuld met nog drie ‘gasten’. Dat had twee hele grote voordelen: ten eerste hoefde ik vanaf dat moment niet meer heel goed op die groene pijltjes te letten, want een van de mensen die de route zelf uitgezet had fietste voorop. En ten tweede ging het lekker rap. In een groepje zet je nou eenmaal heel eenvoudig een paar kilometer per uur meer op de teller dan alleen.
Helaas zat een van de vijf leden er een kilometer of twintig voor het einde helemaal doorheen. En dus hebben we toen een stuk langzamer (23-26km/uur) gefietst. Het gemiddelde voor de tocht dat tot dat moment ruim boven de 27 km/uur lag zakte daarom tot net eronder. Jammer (ik hou nou eenmaal wel van mooie cijfers), maar het “samen uit, samen thuis” vond ik hier toch ook belangrijker. En om na 50km lekker meefietsen in een groep te zeggen “ik ga alvast vooruit”, dat vond ik ook niet kunnen.
Samenvattend: goede tocht met vriendelijke Belgen. En “Hollanders”, ik moet de Belgen helemaal gelijk geven: wij kunnen niet overweg met wielrenners op de weg. Neem eens een voorbeeld aan de Duitsers en de Belgen. Ik heb vandaag zowel toen ik alleen fietste als toen we als groepje fietsten vele malen meegemaakt dat zij mij of het groepje waarin ik fietste ongevraagd voorrang gaven. En dan dus niet omdat wij dat dan brutaal opeisten of gewoon namen. Nee, ook als we remden en klaar maakten om voorrang te geven aan auto’s die dat op dat moment ook hadden, werd er vaak geremd, handgebaar gemaakt en konden we over. Top!