Gedaan: PADI Verrijkte luchtduiker (Enriched Air Diver) specialty

Tot nu toe maakten we voor onze duiken altijd gebruik van normale perslucht. Die lucht, zoals je wellicht weet bestaat voornamelijk uit zuurstof (O₂) en stikstof (N₂) en wel in de verhouding: 21% O₂ en 79%N₂. Normaal gesproken zul je bij die verhoudingen niet stil hoeven te staan, gewoon ademhalen en dan komt het wel goed. Ga je duiken met perslucht dan moet je opeens aan een heleboel dingen gaan denken, je begeeft je nou eenmaal in een omgeving waar mensen niet voor gemaakt zijn. Omdat onder water de druk toeneemt (elke 10 meter + 1 bar extra druk) en je ademautomaat de druk van de lucht die je inademt in gelijke mate verhoogd, is je stikstof-inname onder water groter dan boven water. Gelukkig is dat geen probleem, tegen de tijd dat je weer boven water bent, stoot je lichaam die stikstof weer uit en is er niets aan de hand. Binnen grenzen natuurlijk. Want je lichaam heeft daar tijd voor nodig. Ga je te snel naar boven, dan loop je kans dat het stikstof zich in bubbels in je bloed vormt (caisson ziekte) en dat is gevaarlijk.

Bij Nitrox of Enriched Air wordt een deel van het stikstof in perslucht vervangen door zuurstof. De verhoudingen worden anders. Twee veel voorkomende soorten zijn EANx32 en EANx36. EAN staat voor Enriched Air Nitrox, de getallen achter de x staan voor het percentage zuurstof (respectievelijk 32% of 36%). Zoals je in de afbeelding hiernaast ook ziet betekent dit dus een lager stikstofpercentage. Minder stikstof opnemen is dan dus handig, want dan neemt de nultijd ( de tijd die een duiker maximaal onder water kan blijven zonder tijdens het opstijgen een decompressiestop te moeten maken) namelijk toe. Je kunt langer onder water blijven.

Maar…het is niet helemaal een kwestie van meer zuurstof er in en gaan met die banaan.  Want zuurstof kan op haar beurt ook weer giftig worden/zijn. En hoe dieper je gaat, hoe eerder dat gebeurt (ik doe even de heel korte samenvatting van de specialty!!). Dus zitten er grenzen aan je diepte, de nieuwe nultijd, afhankelijk van de exacte verhouding tussen het mengsel stikstof en zuurstof. Los daarvan moet het vullen van flessen op de juiste manier gebeuren vanwege het hogere explosiegevaar bij gebruik van pure zuurstof bij het vullen van de tanks (afhankelijk van de vulmethode).

Nou hoeven we dat vullen niet te leren, maar voordat een vulstation je met een fles Nitrox op pad laat gaan willen ze wel je brevet zien. Zodat ze weten dat jij weet wat het betekent om met Nitrox te gaan duiken. Zodat je weet hoe je vooraf controleert welk mengsel er in de fles zit, hoe je je duik(en) plant op basis van mengsel, diepte etc.
Voor dat plannen hebben we bij de training gebruik gemaakt van de RDP’s voor EANx32 en EANx36 maar ook van de EAD tabellen die het mogelijk maken ook met de RDP voor perslucht te werken bij gebruik van Nitrox. De RDP wordt overigens niet meer standaard behandelt bij PADI Open Water trainingen omdat steeds meer mensen volledig op hun duikcomputer vertrouwen. Dat is meestal geen probleem, maar ik ben blij dat we ook nu “gewoon” gebruik gemaakt hebben van de “handmatige” methode om uit te rekenen wat maximale nultijden in de meest uiteenlopende situaties zouden zijn. Ik vind het namelijk prima om een computer te gebruiken (we hebben er uiteraard alle vier eentje), maar ik vind het ook heel prettig om te weten hoe die computer te werk gaat. Vooral omdat ik dan bij het plannen weet dat de duik binnen de eigen planning veilig haalbaar is, waarbij ik daarna gebruik maak van de meer precieze berekeningen van de computer tijdens de duik als het gaat om de daadwerkelijke nultijden.

We hadden vooraf al de nodige theorie bestudeerd en de in het boek opgenomen vragen gemaakt zodat we tijdens de cursus alleen langer stil hoefden te blijven staan bij de onderdelen die wat complexer waren, de instructeur ook verder door kon vragen etc.
Het theorie-examen was weer een typisch “zorg dat je de vragen goed leest” examen, maar ik had er gelukkig geen moeite mee. Nadat we elk 2x met behulp van een meetapparaat bij een fles Nitrox hadden vastgesteld wat het percentage zuurstof in het mengsel was (iets wat je persoonlijk élke keer zult doen) waren we allemaal geslaagd. Jippie. 🙂

Hoewel bij de Nitrox Specialty geen duiken verplicht zijn, zijn we toch nog het water in gegaan. Op donderdagavond is namelijk de clubavond van Brabant Diving, het Brabantse deel van Brabant & Sealand Diving en we mochten mee duiken. Dat gaf ons de mogelijkheid om een aantal van de onlangs aangeschafte uitrustingsonderdelen (trimvest, ademautomaat, pakken, duikmasker op sterkte) te testen voordat ze in het buitenland tijdens de eerstvolgende vakantie gebruikt worden.
 

De club doet er zowel scholing voor mensen die willen leren duiken als trainingen voor reeds ervaren duikers. Een zwembad blijft natuurlijk een niet zo heel inspirerende omgeving, maar het is wel een goede manier om ook tussen de vakanties je duikvaardigheden op peil te houden of verder uit te breiden. De watertemperatuur was heel aangenaam, warmer dan de vorige keer bij TODI en eigenlijk was het 5mm pak dat ik aan had meer dan voldoende.

Na het nakletsen, naar huis rijden, spoelen van alle spullen en opruimen ervan was het ruim na middernacht. Gelukkig geen probleem omdat iedereen vandaag nog een dag vakantie had.

Weer wat bijgeleerd dus. Betekent niet dat we voortaan alleen nog maar met Nitrox duiken. Vaak is het laten vullen van een fles een paar euro per fles duurder, dus zal het per situatie inschatten zijn of het zinvol is.