Lentegroentocht De Rips

Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 107,31 km totaal
Duur: 04:04:32
Gemiddeld: 26,4 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 77 omwentelingen per minuut
Gemiddelde hartslag: 170 slagen per minuut
Weer: -2,4°C gemiddeld, droog, ondanks de voorspelde sneeuw
Omstandigheden: De harde, schrale wind uit het oosten met kracht 5-6, gecombineerd met de kou maakte het een pittige tocht.
Gereden met: de  Ridley Fenix Classic

Ik begrijp dat het vandaag mogelijk de koudste 24e maart ooit wordt, in Zeeland en Limburg is weer een pak sneeuw gevallen en in het Noorden wagen ze zich op natuurijs. En in het hele land staat er een straffe wind, kracht 5 en meer die het nog kouder doet aanvoelen dan het werkelijk al is. Dat maakt de titel van de tocht die vandaag vanuit Eindhoven gepland stond, “Lentegroentocht De Rips“, eigenlijk nóg grappiger. En ik zal eerlijk bekennen dat ik toen ik vanochtend om 6 uur mijn bed uit kwam, eigenlijk helemaal geen zin had. Ik had gezegd dat als het zou sneeuwen, dat ik dan niet zou gaan. Maar het had niet gesneeuwd. Dus ging ik naar Eindhoven. Ik begrijp dat uiteindelijk 49 andere heren dat ook gedaan hebben, normaal zouden dat er zo’n 300 zijn geweest, de organisatie had vanwege het weer op 20 gerekend en was dus relatief toch nog tevreden. Blijft vervelend natuurlijk van alle werk in de voorbereiding.

En de tocht was pittig. Het was koud, ik had mijn winterhandschoenen aan en nog best frisse vingers, er stond hele harde wind waar we de eerste 40-50 km vaak pal tegenin fietsten, en het was natuurlijk toch gewoon mijn eerste toertocht op de weg dit seizoen. Dan doen 107 km automatisch al wat meer pijn in de benen dan later in het seizoen.

Mijn prettige gevoel over vandaag zal  niet voor een klein deel afhankelijk zijn geweest van een toevalligheid. Bij de start vertrok er nóg een fietser, ik weet nu dat hij Michiel heet, in Eindhoven woont en dit jaar ook de Fietselfstedentocht gaat fietsen, maar dat wist ik bij vertrek nog niet. We vertrokken dus tegelijkertijd, raakten aan de praat en bleken ook nog, en dat is héél belangrijk, een vergelijkbaar fietstempo te hebben. Dus hebben we samen de hele tocht gefietst. En ik moet je zeggen, of je alleen op een lange rechte weg tegen de koude harde wind in fietst, of met zijn tweeën naast elkaar, dat maakt fysiek wellicht helemaal niets uit, maar mentaal wel. Als je je aan elkaar op kunt trekken qua tempo, tussendoor nog wat kunt kletsen, dan scheelt dat enorm.

En dus zal ik me vandaag herinneren als een zware tocht, van de organisatie begreep ik dat er ook niemand anders de 106 km route gereden had, waarbij ik blij was toen we Eindhoven weer binnen kwamen. Ik zal hem me herinneren als een niet snelle tocht, 26,4 km/uur gemiddeld over de hele tocht is niet heel snel, zelfs niet als je dat uiteen haalt naar deel 1 (voornamelijk tegen de wind in) met 24,5 km/uur gemiddeld en deel 2 (voornamelijk met de wind mee) met 28,6 km/uur, maar zoals gisteren waarbij ik kilometers lang een recht fietspad had met de wind hard in mijn rug, zo was dat vandaag niet. Het tegenovergestelde wel.
Maar vooral zal ik me vandaag herinneren als een tocht waar ik vooraf tegenop zag, waarbij ik getwijfeld heb of het wel zou lukken of dat het toch te gek weer was, maar waarvan ik nu met een goed gevoel en niet helemaal dood terug ben en weer lekker opgewarmd dit bericht kan zitten typen. En dat geeft een heel tevreden gevoel.

p.s. de hartslagmeter deed ook vandaag af en toe weer zot, de pieken van boven de 200 zijn niet alleen nogal hoog, ze corresponderen niet met momenten van flinke inspanning. Ik zie mijn hartslag steeds voor me op het scherm van de Garmin en zag de rare sprongen en reken maar dat als mijn hart dat op dat moment gedaan had, dan had ik dat gemerkt.

p.p.s. Ik begreep dat Michiel waarschijnlijk op 2e paasdag ook de Turfrit in Aalst-Waalre gaat fietsen. We hebben uiteraard nagelaten om GSM-nummers uit te wisselen. Michiel, mocht je dit lezen en mocht je hem gaan fietsen, laat het me even weten!