Deurne-Deurne

Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 147,72  km totaal (teller te laat ingedrukt)
Duur: 04:31:25
Gemiddeld: 32,7 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 88 omwentelingen per minuut
Weer: 11,0°C-21,0°C, droog, heerlijk zonnetje
Omstandigheden: Perfect fietsweer, wind 11 km/uur ZZW
Gereden met: de Ridley Fenix Classic

Wat een heerlijke rit! Zo, dat heb ik dan alvast gezegd, kan daar in ieder geval geen misverstand over bestaan. Ik had me er wel een beetje zorgen over gemaakt. Mijn rit van afgelopen vrijdag had bij Koene namelijk de reactie opgeroepen “dat moet zondag sneller kunnen”. En hoewel ik weet dat we op 14 juni inderdaad 150 km (de afstand van vandaag) véél sneller moeten doen, wist ik effe niet of ik dat al echt over zo’n afstand voor elkaar zou gaan krijgen. Nou weet ik 100% zeker dat de Garmin zelf 32,8 km/uur gemiddeld aangaf, maar voor 32,7 km/uur die hij nou zegt doe ik het ook vandaag. Want dat is inclusief het zoeken naar de juiste route in Liempde waar we met ons groepje de weg kwijt raakten. Het was namelijk druk met fietstochten vandaag. En zo kon het gebeuren dat er nóg een route was met twee witte pijlen, maar dat waren er dan met een wit streepje ertussen (en die van ons niet). Weet ik nu, want anders hadden we die niet gevolg in Liempde. En ik had de route bij de start op mijn Garmin laten zetten, maar óf ik heb de verkeerde geselecteerd óf de verkeerde gekregen, want al na 2 minuten na de start was ik van de route af volgens de Garmin. Hoe dan ook, we hebben, ook dankzij die Garmin (ik had de tekstuele beschrijving van de route bij me en op de Garmin een straat ingevoerd die op de route lag, de Garmin stuurde ons er naar toe en toen zagen we de pijlen weer) de route weer gevonden.

Het was wel weer een beetje apart verhaal wat groepjes en groepen betreft vandaag. Wij waren met z’n tweeën van start gegaan, al snel zaten we achter een grote groep van Het Verzetje uit Deurne. Die waren niet zo gediend van ‘aanhangers’. De laatste man, ook echt model baviaan, maakte duidelijk dat het niet de bedoeling was dat we zouden aansluiten. Nou ja, dan maar er voorbij. Ze waren toch te langzaam voor ons. Zo hebben we nog een tweede groep gehad, ook groot. Die hadden er geen probleem mee als we aanhaakten. Maar die wisselden zó in snelheid, tussen de 30 km/uur en 35 km/uur dat het, zeker door het harmonica-effect in de bochten, ook hier niet fijn was om er achter te blijven hangen. Dus ook daar gingen we aan voorbij. En het was bij toeval, nadat we die tweede groep voorbij gingen en daarom wat vaart maakten dat er een klein groepje van 5 renners in de verte zichtbaar werd. Er werd geen woord gewisseld tussen Koene en mij, het was zo ook wel duidelijk: daar moesten we bij aanhaken. Even goed doorgefietst en aangehaakt. Dit groepje had een fijne snelheid, maar ook hier bleek het moeilijk om een vaste snelheid aan te houden, vooral de laatste man hield regelmatig zijn benen even stil, later werd duidelijk dat hij de nodige moeite met de snelheid had, maar het maakte aanhaken vervelender.

Dus zelf maar er omheen en er voor gaan rijden. Koene in mijn kielzog. Daarna Koene op kop en ik weer een keer. Natuurlijk, het is wat harder werken, maar op kop of bij Koene in het wiel is het gemakkelijk zonder inspanning te fietsen. Ik kan hetzelfde verzet en beentempo aan en dan gaat het trappen vanzelf. Hoef je dus alleen maar op de weg te letten, niet op het achterwiel van de man voor je. Na wat aansporing van Koene namen ook de andere drie heren (twee waren er inmiddels afgedraaid omdat ze de 120 km deden) nu de kop over. En met de wind in de rug ging het hard. Dat stuk van 37 km ging, inclusief het verdwaald raken in Liempde met 34,8 km/uur gemiddeld. Dat moet op 14 juni dus ook.

Uiteindelijk hebben we de heren laten gaan zodat we een sanitaire stop konden inplannen. Na 121 km werd het ons duidelijk dat we het vandaag moesten doen met één rustplek (of we moeten hem toevallig in Liempde gemist hebben). Dat is eigenlijk wel erg weinig voor 150 km, zeker bij deze temperatuur. Dat betekende dat we in Aarle-Rixtel zelf een extra stop hebben ingelast om water bij te vullen. Dat laatste stuk ging wat mij betreft het lekkerste. Ik wist dat mijn benen inmiddels moe waren, maar ik wist ook dat we er bijna waren. Dus ging het verstand op nul en bleef de snelheid lekker hoog. Uiteindelijk kwamen we 5 uur na de start weer aan in Deurne op de markt.

Koene was ’s ochtends met de fiets van Maasbree naar Deurne gekomen (25 km enkele reis) en moest ook nog weer terug. Petje af, voor hem waren het er namelijk 205 km vandaag. Hij wilde dus snel door. Niet onverstandig want hij had wind tegen en dan is op een terras gaan zitten niet handig.

p.s. Fiets je met 34 km/uur, snot voor de ogen, handen in de beugels tegen de wind in, zie je een schaduw in je ooghoek van achteren komen. Hé dacht ik, Koene wil al weer de kop overnemen. Nee hoor. Hij wilde alleen even een foto maken:

(ik voeg hem even als plaatje toe omdat WordPress op het moment wat moeite heeft om de tweet op te halen, het origineel staat hier)

Dus ook vandaag durf ik best toe te geven dat Koene nog steeds een stuk verder is in zijn ontwikkeling als fietser. Ik heb zeker op het eerste stuk heen tegen de wind vaak heel dankbaar in zijn wiel gezeten. Mensen vragen mij wel eens hoe ik in 3 jaar tijd van nog nooit op een racefiets gezeten (ik kocht mijn eerste racefiets ooit op 25-3-2011) naar ritjes van 150 km met deze snelheid heb kunnen groeien. Nou, dankzij mensen als Koene dus, maar ook bijvoorbeeld Guido en Patrick. Die al een paar stappen verder waren, sterker waren, sneller waren en die mij de mogelijkheid geven om in hun kielzog te trainen en te groeien. Dank! 🙂