Zandhazentocht

Grotere kaart weergeven
Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 81,81 km totaal
Duur: 03:38:55
Gemiddeld: 22,4 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 82 omwentelingen per minuut
Weer: 6,0°C-16,0°C, dichte mist bij de start, lekkere temperatuur
Omstandigheden: Het bos lag er weer perfect bij!
Gereden met: de Ridley Blast 29er 

Er zijn een aantal verschillen die er uit springen als je de toertochten vergelijkt die ik op de MTB fiets en de tochten op de racefiets. Ten eerste natuurlijk de gemiddelde snelheid maar vooral ook de gemiddelde afstand van zo’n tocht. Waar een toertocht op de weg in de regel boven de 100 km lang is, heb ik dat op de MTB nog nooit gedaan. Nou is dat niet zo vreemd, want een kilometer door het bos op een MTB is gewoon ook een stuk pittiger dan een kilometer op de weg.

Toch had ik ook voor het “winterseizoen” wel behoefte aan wat duurtraining. Dus toen het dit weekend weer zo’n mooi weer (b)leek te gaan worden, was het plan al snel gemaakt:  ik zou niet met de auto naar Horst rijden voor de Zandhazentocht maar met de fiets. Op de weg zou ik daar mijn hand niet voor omdraaien, het zijn 20 kilometer enkele reis, maar op de MTB en dan vooral terug na een tocht, wist ik dat minder zeker.
Hoe dan ook, om een uur of half 8 stapte ik de mist in. En wat voor een mist. Ik had een lampje op mijn stuur en eentje onder mijn zadel, dus legaal was het allemaal wel, maar ik hoopte dat ik op de weg naar Horst door het buitengebied geen automobilisten tegen zou komen die pas net terug kwamen van een avondje stappen. Dat viel gelukkig mee en na wat zoeken in Horst (met mist lijken alle straten daar op elkaar) kwam ik veilig aan bij de start.

Het was toen nog best fris, de Garmin gaf 6,0°C aan. Maar ik had het ook op weg naar Horst niet koud gehad. Ten opzichte van vorige week had ik het shirt me lange mouwen vervangen door een shirt met korte mouwen en armstukken (zodat  ik ze eventueel nog zou kunnen afdoen) en in plaats van een windstopper (over mijn shirt) had ik een thermosshirt met korte mouw onder mijn fietsshirt. Ik moet zeggen dat het, in combinatie met de korte broek en beenstukken, heel comfortabel was bij dit weer. Wind stond er overigens vanochtend niet en ook op de terugweg was de WZW wind (blijkbaar met 2 km/u) niet voelbaar.

Bij de Zandhazentocht had ik gekozen voor de 40 km (in plaats van de 50 km) omdat ik uiteraard ook weer terug moest. De tocht was prima uitgepijlt, pittig, maar ook heel mooi. Er zaten de nodige heuvels in die écht alleen door zandhazen te beklimmen waren, want wij gewone MTB-ers moesten van tijd tot tijd echt van de fiets af. Omdat ik ook nu de omgeving en het parkoers niet kende was het regelmatig oppassen geblazen. Bochtjes naar links of rechts die met zand gevuld waren of stevige hellinkjes die dan net achter zo’n bocht lagen. We kregen de kilometers zeker niet altijd cadeau. Maar ook nu was er voldoende variatie, dus van tijd tot tijd ook een rustig bospad of gravelpad waar je dan even kon drinken en weer op adem kon komen voordat je weer het bos in draaide. Ook vandaag waren er weer mannen die me voorbij kwamen met een snelheid die het deed lijken alsof ik stil stond, maar ik had ook met die gemiddelde snelheid van in het bos zo rond de 19,5 km/uur helemaal geen ontevreden gevoel over het parkoers.

De pauzeplek zat wat vroeg in het parkoers, na zo’n 15 van de 40 km, maar aangezien ik toch altijd wat te eten bij me heb, betekende dat gewoon een extra korte stop ergens over de helft van de route. Bij aankomst terug in Horst was er thee en rijstevlaai. Bidon bijgevuld en weer terug naar Deurne. Net als vanochtend heen, waren die 20 km terug niet te vergelijken met de kilometers door het bos. Van Horst naar Deurne (via America en Helenaveen) is (zie ook de kaart hierboven) als het ware één lange weg. Die in het algemeen ook best lekker “loopt”, zelfs op de dikke banden van mijn 29er. En dan is het een kwestie van verstand op nul, een gemakkelijke houding zoeken en je benen het werk laten doen.  Ik kan tevreden constateren dat, hoewel ik toch al wat kilometers in die benen had zitten en de weg licht omhoog loopt richting Deurne, ik over de 20 kilometer terug een hoger gemiddelde (27,2 km/uur gemiddeld) haalde dan vancohtend heen (25,9 km/uur gemiddeld). Nou zal het zijn dat ik vanochtend wat economischer met mijn krachten om ging (ik wist immers dat het nog ver was) én ik had het in mijn hoofd gehaald dat ik wilde proberen om 12:00 uur weer thuis te zijn (exact om 12:00 fietste ik de oprit op), maar het gaf aan dat ik ook voor zo’n rit mijn krachten goed kan verdelen.

Hoe dan ook een lekker afsluiting van een lekkere (actieve) week. 🙂