Pukkeltocht

Grotere kaart weergeven
Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 125,61 km totaal
Duur: 04:22:13
Gemiddeld: 28,7 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 80 omwentelingen per minuut
Hoogtemeters: 773 meter
Weer: 8,0°C-16,0°C, Het was fris, maar heerlijk herfstweer, wind trok na de middag wat aan.
Omstandigheden: Prima fietsweer!
Gereden met: de Ridley Fenix Classic

Eigenlijk had ik helemaal niet zo’n zin om te gaan vanochtend. De Pukkeltocht vertrok vanuit Bemmel, dat is een uurtje rijden. Dus was het om 6 uur opstaan, ontbijten, aankleden, spullen bij elkaar zoeken en om 7 uur met de auto richting Nijmegen (en dan nog een stukje door). Maar ik wist ook dat zodra ik eenmaal op de fiets zou zitten, dat gevoel verdwenen zou zijn. Zeker nu het vandaag toch weer de hele dag droog zou blijven. En gelukkig was dat ook zo. Ik vertrok solo vanuit Bemmel met een lekker tempo en fietste onderweg zo af en toe een van de andere schaarse deelnemers voorbij. Ik weet niet of het vandaag heel rustig is gebleven, maar het was natuurlijk wel heel anders dan twee weken geleden toen je steeds andere deelnemers op het traject vanuit Diekirch zag.

Na een kilometer of 20 begon het klimwerk.  In dat eerste deel zaten twee wat verrassende klimmetjes, die eerder voor een MTB geschikt zouden zijn. Wat dat betreft was het maar goed dat er vandaag geen regen viel. Warm was het overigens niet, bij de start een graad of 9, voldoende dus voor beenstukken, armstukken en windvanger.  En die waren dan eigenlijk vooral handig op de stukken waarbij je in de schaduw fietste, want het zonnetje scheen heel lekker.

In Arnhem was het erg druk. Er was (t/m) vandaag het “Beleef Landleven” evenement (“hét evenement voor iedereen die van buitenleven houdt”) in het Nederlands Openluchtmuseum in Arnhem. Dat betekende lange files van langzaam rijdende auto’s, verkeersregelaars die automobilisten soms richtingen op moesten sturen waar die mensen niet naar toe wilden, kortom, meer dan voldoende aanleiding voor al die dagjesmensen om iets minder kalm te zijn. En dan moet je als wielrenner extra oppassen. Het geheel zorgde er ook voor dat ik na de pauzeplek een extra rondje maakte omdat de route-omlegging van de toertocht als gevolg van dit evenement nog niet aangegeven stond. Kan gebeuren.

Ook vandaag weer de nodige lekker afdalingen, die weliswaar niet allemaal superhard gingen, maar wel voldoende gevoel voor snelheid gaven. De route pikte een stukje van het Nationaal Park Veluwezoom mee, heel erg mooi. Het was er ook heel erg druk met wandelaars, MTB-ers, en uiteraard wielrenners.

En hoewel het vandaag “maar” 120 km waren, heb ik toch nog flink moeten afzien. Na de pauzeplek had ik namelijk aangehaakt bij een groepje van drie lokale wielrenners. Van het drietal was er eentje die langzamer klom dan dat ik deed. Maar op het vlakke gingen ze alle drie hard. Erg hard. Ik heb een paar keer meegedraaid in de roulatie, maar moest op een gegeven moment passen. Het was in het laatste wiel hangen of mezelf opblazen en definitief afhaken. Niet echt netjes, maar het ging gewoon niet harder (wat mij betreft dan). Het resultaat was in ieder geval dat ik vandaag pittiger vond dan die 260 km van twee weken geleden. Dat zegt dus wel genoeg.

Toch heb ik van de rit genoten. Vanwege het weer, het mooie landschap, de mooie klimmen en afdalingen én omdat ik niet heb hoeven afhaken! 🙂

En ook vandaag in het kader van “wat is de kans op…”: om een uur of 11, toen we om Arnhem heen aan het fietsen waren zag ik een loopster op me af komen rennen. Dat was niet de eerste die we vandaag tegen waren gekomen, maar toen ze bij me was herkende ik Esther van der Linde. Te laat om haar nog te kunnen groeten. Maar toen, op gepaste afstand, ook Frank Thuss voorbij kwam, was ik wél op tijd. Frank groette vriendelijk terug, maar de grote vraag is natuurlijk of hij me ook herkend had op de fiets… 😉

Ik ben benieuwd of er volgende week nog een weg-tocht in zit of dat dan het seizoen al echt voorbij is en ook ik weer het bos in moet/ga. We zullen het zien!