Duikdag 1 – Colombia Cordillera + La Francesia

Dit bericht is deel 3 van 19 in de serie Mexico 2018

Duik nr: 176
Locatie: Colombia Cordillera
Tijd in / uit: 8:45 – 9:39 (0:54)
Flesdruk in / uit: 210 – 50 bar (fles: 12 liter, aluminium, Nitrox 32%)
Diepte Max: 22,9 meter
Gewicht lood: 8 kg
Zicht: 3 smilies
Computer: Zoop
Temperatuur (lucht): 32°C
Temperatuur (bodem): 28°C
Omstandigheden:  Zout |  Boot  | Stromingsduik
Gids: Juan
Buddy: Marit + Josine + Niek

Duik nr: 177
Locatie: La Francesia
Tijd in / uit: 10:32 – 11:31 (0:59)
Flesdruk in / uit: 210 – 70 bar (fles: 12 liter, aluminium, Nitrox 32%)
Diepte Max: 16,9 meter
Gewicht lood: 8 kg
Zicht: 3 smilies
Computer: Zoop
Temperatuur (lucht): 32°C
Temperatuur (bodem): 28°C
Omstandigheden:  Zout |  Boot  | Stromingsduik
Gids: Juan
Buddy: Marit + Josine + Niek

Vandaag was een mooie eerste dag van onze duikvakantie. De eerste keer was nog even flink sjouwen met alle tassen met spullen van onze kamers naar de duikschool die achter in de tuin van het hotel aan het water lag. Dat hoefde maar 1x, de rest van de tijd bleven de spullen daar drogen en opgeslagen. De duikschool beschikt over spoelvoorzieningen en een aanlegsteiger waar de boten aanleggen. Per dag kunnen er maximaal 4 duiken en een paar keer per week een nachtduik gemaakt worden.
Wij gingen steeds voor de 2 ochtendduiken. Zo ook vandaag. Na een korte kennismaking met Juan en een briefing van duikstekken gingen we aan boord.

De boot is overigens niet zo’n luxe boot als in Egypte, het zijn kleine bootjes met de minimale hoeveelheid comfort. Een aantal heeft een wc aan boort, er is een bak voor je camera, water om te drinken en tussen de duiken is er verse watermeloen of ananas. Je weet dat die vers is want als hij ’s ochtends aan boord gebracht wordt zit hij nog in zijn natuurlijke verpakking.
20180730-095058_S120_035

We kwamen vandaag meteen al schildpadden en verpleegsterhaaien tegen. Eentje kwam echt heel rustig langs me heen gezwommen. Haaien zouden we niet elke duik zien, schildpadden wel heel regelmatig.
Ook hebben we kennis gemaakt met een ander fenomeen waar we de hele vakantie mee te maken zouden gaan hebben: stromingsduiken.
In Egypte hadden we wel als een de melding gehad dat er stroming stond, heel af en toe waren we zelfs met de Zodiak ergens afgezet om dan van daar naar de boot terug te zwemmen. Maar in de regel bleef de boot altijd daar liggen waar ze jou eruit gezet hadden. In Mexico was dat nooit zo. Er staat altijd stroming, soms weinig andere keren heel veel en de boot komt je oppikken waar de gids zijn/haar boei omhoog laat.
Dat is toch even wennen.

Ook werd het duidelijk dat we onze computers echt op de 32% zuurstofstand van de Nitrox waarmee we duiken moesten zetten om te voorkomen dat we over de nultijden heen zouden gaan. In Bonaire was dat niet nodig geweest en hadden we hem heel conservatief op 23% laten staan, maar die duiken waren veel ondieper dan de duiken hier in Mexico. En nu Niek ook 15+ is, geldt voor ons alledrie weer gewoon dezelfde dieptelimiet.

De eerste duik was met de nodige doorgangen “swim throughs”, de plek leent zich er voor en Juan (en een aantal van de andere gidsen) is daar fan van, de tweede duik had nog meer stroming en lager koraal. In beide gevallen zowel groot als klein leven. Toen we terugkwamen van onze duik, barstte er een flinke onweersbui los. Harde knallen en veel regen. Teveel voor het dak van ons huisje. Resultaat was water langs de muren en deels op het bed. Alles is nu weer droog gelukkig.

Morgen weer vroeg op, maar dan minder sjouwen met onze spullen, die liggen nu al allemaal bij de duikschool.