Totaal: 120,7 km totaal
Duur: 4 uur en 13 minuten
Gemiddeld: 28,5 km/uur (met autopause)
Weer: 15°C-18°C, het was droog al leek er hier en daar een beetje vocht uit de lucht te komen
Omstandigheden: Lekker fris bij de start nog, ondanks de geringe temperatuurstijging best warm op het einde.
Gereden met: de Ridley Fenix Classic
Soms doe je iets waar je achteraf ontzettend spijt van hebt. Dat had ik vandaag ook. Vanochtend stond ik namelijk al zo ongeveer met één been buiten toen ik me bedacht dat ik mijn backup GPS-logger nog op de vensterbank in de keuken had liggen. “Och, die heb ik toch niet nodig” dacht ik. De Garmin had het immers al weer heel erg lang goed en probleemloos gedaan. En natuurlijk (ik geloof niet in het noodlot overigens) ging het vandaag wél mis met de Garmin en had ik Endomondo niet draaien op de iPhone omdat een deel van de tocht door Duitsland ging en ik daar geen dataverbinding heb.
Wat er nou precies mis gegaan is weet ik niet. Er leek niets aan de hand tot het moment dat ik de Garmin aan de computer aansloot. En natuurlijk had ik vandaag niet (zoals ik meestal wél doe) eerst de track gereset (dan weet je namelijk zéker dat hij weggeschreven is/wordt). Kortom, geen GPS-data op Garmin Connect, Strava en Endomondo. Gelukkig had ik voordat ik hem aansloot nog even naar de data gekeken. Het gemiddelde van vandaag lag hoger dan vorige week zaterdag (28,5 km/uur in plaats van 27,8 km/uur) . En dat terwijl ik het eerste stuk (via Duitsland) voor mijn gevoel niet echt sneller gefietst had. Ik had de route op een paar plekken iets aangepast. Ik was vorige week 2x een verkeerde straat ingefietst en bij Weeze had ik gezien dat ik toch langs het station door kon op de fiets. Ik had er ook een stukje aan toe gevoegd. In plaats van over het grind van de Bunthorstse weg richting De Rips was ik rechtsaf geslagen en omgereden over de Elsendorpse weg naar Elsendorp en van daaruit naar De Rips.
Het was ook vandaag weer een solo-tocht al ben ik tussen Elsendorp en De Rips “lui” geweest. Ik fietste met een snelheid van ongeveer 30 km/uur en dat was net wat langzaam voor de twee heren die van achteren kwamen. Ze gingen me voorbij, maar ik pikte aan. Ze zeiden het niet, maar volgens mij hadden ze dat eigenlijk liever niet (ze hadden me immers net ingehaald) en dus ging de snelheid omhoog. Het stukje tussen Elsendorp en De Rips hebben we afgelegd met ongeveer 34 km/uur. Ik had eigenlijk verwacht dat ze in De Rips rechtdoor zouden gaan, maar ze gingen ook naar rechts richting Deurne. Toen heb ik maar even in de remmen geknepen. Met nog 10 km te gaan had ik geen kopwerk met 34 km/uur meer in mijn benen zitten en om nu nog 10 km aanhangwagen te spelen, dat vond ik ook niks. Het was immers een trainingstocht (voor mij dan). Wel zorgde het er voor dat ik ook dat laatste stuk wat harder door bleef fietsen dan daarvoor. Ik ben dan ook niet ontevreden of de versnelling ten opzichte van vorige week.
In Mook, waar ik mijn bidons weer bij hetzelfde tankstation als de vorige week bijvulde met Aquarius, zag ik nog de laatste overblijfselen van de Vierdaagse van Nijmegen die daar gisteren voorbij gekomen was. Wat een zooitje langs de weg. Volgens de pomphouder (er stond nu iemand anders achter de balie dan vorige week) werd het elk jaar erger met de zooi van de toeschouwers die achter bleef.
Een kwartiertje later was ik bijna een berichtje in de krant geworden. Ik naderde een kruising waarbij ik op de voorrangsweg zat op een apart fietspad. Ik had gezien dat de straat van rechts de haaientanden én het stopbord vóór het fietspad had staan, ook het fietspad had dus voorrang. Toch vertrouwde ik er niet op dat de audio die van links kwam (vader met zoontje naast hem, afkomstig vanaf de camping) dat ook had gezien. En dat was maar goed ook. Ik moest flink in de remmen, maar daarom ging de Audio voor me door (pas toen zag de chauffeur me!) in plaats van over me heen. Hoeveel kans heb je als wielrenner als je zo van opzij met pak hem beet 30 km/uur (hij was weliswaar aan het afremmen maar mikte duidelijk op de hoofdweg als punt om stil te komen) geraakt wordt? Ik hoop het nooit in de praktijk te hoeven ontdekken.
Kortom, tevreden. Totdat de track verwijderd werd door de Garmin natuurlijk. Nou moet ik hem de komende week gewoon nog een keer fietsen. Want het is een mooie route van zo’n 120 km met relatief weinig verkeerslichten (alleen in Duitsland een paar in dorpen waar de weg daar ook om vraagt) en voor het overige fietspaden of verkeersluwe wegen. Die wil ik wel online delen. En dan natuurlijk mét backup GPS-tracker (en dan zul je zien dat de Garmin het wél gewoon doet).