Rondje Deurne-Kevelaer-Malden

Grotere kaart weergeven
Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 120 km totaal
Duur: 04:19:24
Gemiddeld: 27,8 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 82 omwentelingen per minuut
Weer: 13,0°C-22,0°C, droog, beetje wind (3 km/uur uit N)
Omstandigheden: Heerlijk fietsweer ook al hadden mijn benen er niet veel zing in.
Gereden met: de Ridley Fenix Classic

Het was vooraf al duidelijk dat het vandaag geen gemakkelijk rondje zou worden. De Bodypump les van afgelopen donderdag en de CXWorx les van gisteren hadden hun sporen nagelaten. Twee weken niets doen en dan in een releaseweek (nieuwe programma’s, nieuwe muziek, nieuwe bewegingen en dus nieuwe spierpijn!) weer volop van start gaan kan ook ik me niet veroorloven. Maar omdat het er ook morgen niet van zou komen, ging ik er vanochtend toch op uit. Op tijd, met een graad of 13 °C warm genoeg voor de zomeroutfit, maar nog lekker behaaglijk. De tocht die ik gisterenavond gepland had zou 120 km gaan worden en vanuit Deurne, via Venray in de richting van Kevelaer en dan naar het noorden via Goch naar Malden. Ik had aan die kant natuurlijk een paar heuvels bij Kleve of Groesbeek kunnen meepikken. Maar voor vandaag vond ik de afstand voldoende uitdaging.

Het eerste stuk richting Venray ging eigenlijk nog best lekker op tempo, maar na een kilometer of 10 was duidelijk dat het vandaag geen rondje van 30 gemiddeld zou gaan worden. Dus me er maar bij neergelegd dat het even wat langzamer zou gaan en genoten van de tocht. De route was niet helemaal foutloos. Niet overal was de track helemaal exact te volgen (geen doorgang of gravel/grintpad) maar door de kaart op de Garmin kon ik snel zien hoe ik weer op de gewenste plek uit moest komen. Alleen op het laatst bij Elsendorp / de Rips heb ik me laten verrassen door een stuk fietspad dat eerst flink veel grint bevatte en later zelfs helemaal onverhard/grint was. Daar kon ik ook omheen (zie ik nu), maar dat was niet meteen duidelijk op het moment dat ik daar was.

Voor het overige was het een mooie tocht met veel autoluwe wegen en ook in Duitsland goede fietspaden. Die ga ik vast nog wel een keer fietsen.
In Mook stopte ik bij een tankstation om een paar flesjes Aquarius te kopen en mijn bidons bij te vullen. De man achter de balie gaf me (per ongeluk) een euro te weinig terug en werd er meteen door zijn vrouw die schuin achter hem stond op gewezen. Ik kreeg meteen de vraag of ik niet een bagagedrager had zodat ik haar mee kon nemen! 😉
Wel kwamen ze allebei achter de balie uit om bij me te komen staan aan het tafeltje in de winkel waar ik de 3 flesjes in mijn 2 bidons ging gieten. Je zag ze denken “dat gaat niet passen”. Maar 3 x 500 ml (Aquarius) = 2 x 750 ml (bidons) dus dat paste perfect.

De laatst 20 km waren mijn benen eigenlijk op. Dat was dus een stuk met mijn hoofd fietsen. Verstand op nul en gewoon doortrappen. Dan kom je vanzelf  thuis. Al met al een beetje tegenvallend dat mijn vorm zo snel achteruit rent, maar wel ook gewoon tevreden over de 120 km die ik er toch weer solo op heb zitten (want van uitstellen wordt het niet gemakkelijker!). En het was schitterend fietsweer!