Duik nr: 70
Locatie: Um El-Faroud
Tijd in / uit: 10:24 – 11:24
Flesdruk in / uit: 210 – 50 bar (fles: 12 liter, staal)
Diepte Max: 29,6 meter
Gewicht lood: 4 kg
Zicht: 
(20-25 meter)
Computer: Zoop
Temperatuur (lucht): 25°C
Temperatuur (bodem): 22°C
Omstandigheden: Zout | Kant | Deining
Gids: George
Buddy: Gordon, Mike
—
Duik nr: 71
Locatie: Um El-Faroud
Tijd in / uit: 13:24 – 14:14
Flesdruk in / uit: 220 – 80 bar (fles: 12 liter, staal)
Diepte Max: 30,5 meter Gem: 16,8 meter
Gewicht lood: 4 kg
Zicht: (20-25 meter)
Computer: Zoop
Temperatuur (lucht): 25°C
Temperatuur (bodem): 22°C
Omstandigheden: Zout | Kant | Deining | Stroming
Gids: George
Buddy: Gordon, Mike
Op de woensdag stond voor de rest van de familie alleen een nachtduik gepland, maar ik had 2 extra duiken op het programma staan. En wat voor een duiken! Onder leiding van George Brooks en vergezeld van Gordon en Mike ging ik voor het eerst naar de Um El-Faroud. Dat is een schip van ruim 100 meter lang, dik 15 meter breed en zo’n 20 meter hoog. In 1995 lag het schip in de droogdokken van Malta toen er een zware explosie plaats vond als gevolg van fout gelopen laswerkzaamheden. Bij de explosie vonden 9 mensen de dood en het schip raakte zwaar beschadigd. Uit eindelijk is drie jaar later besloten om het schip naar de huidige locatie, net voor de kust van Wied iz-Zurrieq te slepen en het daar af te laten zinken. Tijdens een winterstorm in 2005 is het schip in tweeën gebroken op de plek van de explosie. Het is een mooie en aparte duikstek. Je gaat te water in een inham die ook gebruikt wordt door de bootjes die toeristen naar de Blue Grotto brengen. Omdat de inham zo’n 10-12 meter diep is kun je daar zonder gevaar duiken. De inham is vol leven en is een ideale plek om de resterende duiktijd aan het einde van de duik in door te brengen.
Ga je naar de Um El-Faroud, dan ga je richting het diep blauwe water. Onderweg kom je langs een monument dat de Atlam Sub Aqua Club (Atlam is Malta achterstevoren geschreven) daar in 2005 geplaatst heeft als aandenken aan hun 50-jarig bestaan. Het monument staat op zo’n 28 meter diepte. Waarschijnlijk hebben ze het dit jaar, ter ere van hun 60-jarig bestaan een flinke schoonmaakbeurt gegeven, want het zag er weer als nieuw uit. Als je bij het monument bent, dan ben je ook bijna bij de Um El-Faroud.
Van de vier duikers vandaag was ik met afstand de minst ervaren duiker en de enige die er nog nooit geweest was. Die zelfs nog nooit op (of in) een serieus wrak gedoken had (Zeeland telt dan niet, dan was een sloepje in verhouding tot deze) Dat op zichzelf leverde wat extra spanning op. Niks ernstigs, gewoon genoeg om de duik toch even extra geconcentreerd aan te pakken. Het is namelijk een stukje zwemmen naar het wrak, je daalt af tot 30 meter en het wrak is best groot. Rustig adem halen en niet door je zuurstof heen jagen is dan belangrijk. Voeg daarbij een camera waarmee ik video’s en foto’s maakte en je hebt voldoende factoren die de duik anders maakten dan anders.
Maar het was vooral genieten. Mijn zuurstofverbruik was ook tijdens deze twee duiken niet slechter (beter zelfs bij de 2e duik) dan de gids. Ik daalde relaxed mee af, heb kunnen genieten van het enorme schip, het mooie blauwe water, de enorme hoeveelheid vis, de barracuda’s (die bij de eerste duik, zie foto’s, nog heel dicht bij zwommen) en de grapjes onder water zoals de fotoshoot op de voorkant van het schip en het invullen van de geocache die (ook hier) verstopt was in het schip.
Ik blijk bij het filmen de camera wat veel naar beneden gericht te hebben gehouden, waarschijnlijk het gevolg van het zonneschermpje dat op de behuizing zit in combinatie met het toch ook moeten opletten waar ik zwom. Maar van de twee duiken samen was er voldoende beeldmateriaal dat te gebruiken was voor de video hierboven.
Samenvattend waren dit de twee duiken die met afstand de meeste indruk gemaakt hebben. Het gaf een super gevoel.
p.s. Voor de duidelijkheid: de restant luchthoeveelheden bij deze twee duiken zijn laag, dat komt omdat we geruime tijd in het ondiepe deel van de baai hebben doorgebracht aan het einde van de duik. Het grappig was dat dat deel van de duik haast nog ingewikkelder was dan de rest. Immers, de tank werd leger, mijn drijfvermogen nam toe, maar de drie andere heren wezen steeds weer nieuwe dingen aan die de moeite waren om op de foto te zetten. Dan rustig blijven ademhalen en je drijfvermogen onder controle houden vergt de nodige concentratie. Maar ook dit ging goed, dus heel tevreden over deze duiken.
