Rondje Groot Eindhoven

Na het tochtje van gisteren met de MTB voelden mijn benen vanochtend nog goed en dus besloot ik van het goede weer gebruik te maken en er ook nog even op de weg opuit te gaan. Ik had een route via Strava gemaakt en deels was die goed, deels ook vreselijk knudde. Hoe ik het in mijn hoofd heb kunnen halen om tussen Geldrop en Waalre via Eindhoven te gaan weet ik nog steeds niet. Té veel verkeerslichten (en teveel verkeer om die te negeren). Dodelijk als je lekker door wilt fietsen. Bij Eersel was het ook nog even flink zoeken omdat ik besloten had niet de hele lus (rond Tilburg) te doen, maar het vandaag bij een groot rondje Eindhoven te houden. Dan zou ik namelijk weer met de lunch terug zijn in plaats van aan het einde van de middag. Hoe dan ook, toen ik vanuit Eersel de juiste richting gevonden had was het weer lekker fietsen. Het was een solotocht, met twee kleine uitzonderingen: bij Best haalde ik een MTB-er in. Die vond dat hij toch echt wel even hard moest kunnen fietsen als iemand op een racefiets en probeerde aan te haken. Mooi niet dus. Inderdaad, 31-32 km/uuur kon hij goed volgen, maar bij 34 km/uur haakte hij toch echt af. Ok, ik weet het, beetje uitsloven, maar moet toch ook kunnen?

Langs het kanaal overkwam mij even later ongeveer het omgekeerde, ik fietste zo’n 31 km/uur toen er een andere wielrenner voorbij kwam. Ook ik kroop in zijn wiel, maar bleef daar wél hangen. Zelfs met wind in de rug (was op dat stuk) is het achter iemand aan hangen, ook al is het maar voor even, toch wel prettig. Zo gingen we met een gangetje van 34-38 km/uur verder. Helaas niet voor lang, want hij moest af richting Lieshout en ik moest rechtdoor. En natuurlijk even bedankt voor de lift!

Omdat het mooi weer was en zondagochtend zat er het nodige andere verkeer op de weg. Een aantal groepen tegen gekomen die vanuit de andere kant kwamen. Heren en dames, op sommige plekken is twee naast elkaar gewoon te breed!
Wat me verrast is dat toch ook nog veel joggers / renners / lopers niet goed weten hoe ze zo veilig mogelijk van de weg of het fietspad gebruik maken: links lopen!!!
Het aantal dat ik tegen gekomen ben dat rechts liep was erg groot. En dat beteken, dat ze mij niet aan zien komen en vaak, vanwege de muziek die ze op de oren hebben, ook niet horen. Gevaarlijk, zowel voor hen als voor mij, want ik moet veel ruimer om hen heen dan anders en dat is op fietspaden met verkeer uit twee richten ook niet handig.
Toppunt was toch wel een oudere man op de kanaaldijk bij Aarle-Rixtel. Ook daar een fietspad met fietser uit twee richtingen en een brede stippelijn in het midden. De beste man liep óp die stippellijn, dus midden op het fietspad met zijn echtgenoot (ik neem aan dat ze dat was) op de fiets achter hem. Zij fietste rechts, dus van mij af. Dat is dan op zich wel weer logisch natuurlijk. Ik het voorbij fietsen zei ik “midden op de weg is niet echt handig en veilig”. Ik kreeg een niet al te vriendelijk “Ge kent er toch gemakkelijk voorbij!”  naar mijn hoofd geslingerd. Zucht. Het is een fietspad. Een druk fietspad. Je bent geen fietser. En dan claim je je plek op zo’n manier omdat de rest er tocht “gemakkelijk voorbij kan”? Ik geloof niet dat alleen wegwielrenners af en toe vergeten dat de openbare weg geen privé oefenparkoers voor hen is.

Gelukkig is er een eenvoudige manier (voor mij) om de boosheid die na zo’n opmerking omhoog schiet weer kwijt te raken: gewoon even de gaskraan open draaien. Dan is het letterlijk en figuurlijk iets wat heel snel achter je ligt. Inmiddels staan allebei de fietsen weer schoon in de garage terwijl ook hier de regen weer (even) uit de lucht komt. Tja, Nederlandse zomers betekenen nou eenmaal dat je het er van moet nemen als het kan! 🙂