Deurne-Deurne

Grotere kaart weergeven
Totaal: 158,07 km totaal (incl. naar start en terug)
Duur: 5:23:09
Gemiddeld: 29,53 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 89 omwentelingen per minuut
Weer: 11-25°C, Droog, paar verdwaalde druppels
Omstandigheden: Prima fietsweer!
Gereden met: de  Gazelle Vuelta

Vandaag stond Deurne-Deurne op het programma. De laatste toertocht voor de Friese Elfsteden Rijwieltocht 2012 volgende week. Ik ging niet alleen van start, Guido van Dijk was naar Deurne gekomen om hem samen te fietsen. Het had afgelopen nacht al even flink geregend, maar het was droog toen we van huis gingen richting de start. En het is ook de hele tocht droog gebleven. De temperatuur liep ook flink op, uiteindelijk naar een graad of 25 waardoor het aan het einde van de tocht flink benauwd werd.
De beenstukken die ik bij de start aan had, waren dan ook in het tweede deel van de rit niet meer nodig.

Het was al snel duidelijk dat Guido een veel hoger basistempo heeft dan dat ik heb. Hij ging met 32km/uur van start, terwijl mijn gemiddelde over 150km normaal gesproken niet boven de 27-28km/uur uit komt. Maar Guido heeft de hele rit netjes het tempo in de gaten gehouden zodat ik hem bij kon houden. De tocht was goed verzorgd. Ook dit jaar weer pijlen op de grond, maar het waren er nu meer dan genoeg om te volgen, bij belangrijke punten stonden pijlen en Guido had bij de start de route alsnog voor op zijn Garmin gekregen. Na 65km en 110km was er een rustplek met het nodige eten en ruim voldoende sportdrank en water. Vandaag dus 4 bidonnen leeg gedronken, twee en een halve liter.

Op 30km voor het einde werden we voor de tweede keer vandaag ingehaald door twee heren die een stuk harder doortrapten dan wij. De eerste keer hadden we ze laten gaan, maar nu pikten we aan. Al snel ging het met 35km/uur richting Deurne. Guido draaide mee in de carrousel, ik was al blij met een plekje aan de staart. Maar dit was voor mij een beetje teveel van het goede. Na 10km moesten we (moest ik) ze laten gaan. En natuurlijk betaal je dan de prijs. Ik zat er even doorheen. Een extra tussenstop, beenstukken uit, wat eten en toen weer rustig verder. Guido weer voorop, ik in het plekje bij zijn achterwiel waar de wind net wat minder was.
Vanaf dat moment was het hoofd contra lichaam. Mijn benen hadden er eigenlijk genoeg van. Een foute beenslag en er dreigde kramp in te schieten. Ik zal voor volgende week kijken of ik qua drinken de samenstelling/inhoud iets moet wijzigen, al wordt er in dit bericht korten metten gemaakt met de veel gehoorde veronderstelling dat dat met een verstoorde elektrolytenbalans te maken zou hebben. Hoe dan ook. Het hielp om te concentreren op een correcte beenbeweging. En na een tijdje ging het steeds beter. Guido zal dat gemerkt hebben want hij voerde de snelheid weer wat op en vanaf een kilometer of 10 voor Deurne gingen we toch weer met bijna 33km/uur over de weg. En het laatste stukje richting de markt in Deurne zal er zelfs nog een versnelling in.
Dat was/is natuurlijk heel geruststellend. Volgende week is de afstand een stuk langer. Maar de snelheid lager. En de wetenschap dat ik ook na een dip als mijn benen roepen “stop er nou gewoon mee”, toch door kan fietsen en dan uiteindelijk er weer bovenop kan komen, is er eentje die ik zeker mee neem.

Samenvattend: Prima tocht. Prima weer, prima gezelschap!
De afspraak is nu dat ik in juni naar Limburg ga om daar met Guido een toertocht door het Limburgse heuvellandschap te fietsen. Uitdagingen genoeg als je gaat fietsen! 🙂

Ook mooi: de foto die ’s ochtends bij vertrek van ons gemaakt was lag in tweevoud (gratis) op ons te wachten bij de finish: