Op Wielrenblad kwam ik een vermelding tegen naar Safe ID.
Het idee lijkt simpel: je koopt (in dit geval) 2 stevige stickers met daarop een QR-code. Eentje plak je bijvoorbeeld op je fietshelm en de andere op het frame van je fiets. Op het moment dat je een ongeluk zou krijgen en je bent niet aanspreekbaar, dan kan een hulpverlener de QR-code scannen en wordt dan automatisch doorgestuurd naar jouw profielpagina (dit is een voorbeeld van zo’n pagina). Klinkt heel handig…maar…hoeveel hulpverleners lopen met een smartphone met QR-reader op zak? En hoeveel daarvan herkennen dan die code, weten dat het handig is om hem te scannen en doen dat dan ook?
Natuurlijk, je zou kunnen stellen dat het een kwestie van tijd is. Als we er maar genoeg reclame voor maken, dan wordt het concept vanzelf bekend en dan is het een veilig ding om bij je te hebben.
Ik ben even wat gaan zoeken en kwam ook Road ID tegen, waar de nodige positieve reacties van te vinden zijn. Dat is een armband die in twee uitvoeringen te verkrijgen is: eentje met alleen de belangrijkste telefoonnummers er op, direct leesbaar, eenvoudig te begrijpen. En eentje met twee regels (bijvoorbeeld je naam en een telefoonnummer) + daaronder informatie in tekst waarmee een hulpverlener de aanvullende informatie op kan vragen.
http://youtu.be/KLZAF7SC6BY
Het voordeel hiervan is dat het direct duidelijk is wat er moet/kan. Een telefoonnummer bellen of online opzoeken. De kans dat iemand dat snapt lijkt me veel groter dan bij zo’n QR-code.
De Road ID is duurder in aanschaf dan de Safe ID ($29,99 versus €9,90) en ook de jaarlijkse kosten na het eerste jaar ($9,99 versus €2,50 per jaar) zijn voor Road ID hoger.
Maar ja, uiteindelijk gaat het er natuurlijk om of je er wat aan hebt op het moment dat het nodig is. Nu heb ik vaak als enige ‘identificatie’ mijn NTFU-kaart bij me, niet echt optimaal, maar qua identificatie heb ik ook nog niet meer nodig gehad. En jij, wat heb jij bij je?