Markermeer Klassieker 2014

Bekijk een uitgebreider overzicht op de Garmin website
Totaal: 149,05 km totaal
Duur: 04:18:51
Gemiddeld: 34,5 km/uur (met autopause)
Gemiddelde trapfrequentie: 87 omwentelingen per minuut
Weer: 15,0°C-22,0°C, 5 druppels onderweg, die stelden niets voor, heerlijk weer, stevige wind
Omstandigheden: Prima fietsomstandigheden!
Gereden met: de Ridley Fenix Classic

Ik wil bij deze stellen dat ik nog nooit zo afgezien heb tijdens een fietstocht als vandaag. Nou ja, in ieder geval niet dit seizoen. Want achteraf realiseer ik me dat ik eigenlijk ook de andere jaren (dit is seizoen 4) dat ik op de racefiets zat, wel regelmatig flink af heb moeten zien. Maar vandaag was toch anders. Vandaag baalde ik er van dat ik eigenlijk al vanaf de start erg hard moest werken om het tempo bij te houden. En al helemaal van het feit dat kopwerk, dat er gewoon bij hoort, er vandaag geen enkel moment in gezeten heeft. Alleen af en toe om mezelf en een paar anderen als groepje mee terug te brengen als we de aansluiting verloren waren.

Ja, duh, zul je zeggen. Wat had je dan verwacht bij een tocht rond het Markermeer, een plek waar het wél echt waait? En zeker als dat een tocht is waarbij het streven is om 35 km/uur gemiddeld te rijden. Over 150 kilometer!
Ok, ok, ik weet het. Dat had ik inderdaad kunnen bedenken vooraf. Goed geen gezeur meer dan over het feit dat ik ook mentaal vandaag dusdanig diep heb moeten gaan dat ik tot aan de douches en de heerlijke pasta achteraf nodig had om weer een beetje mens te worden.

Want er was natuurlijk veel meer om wél in een blogpost over na te genieten. Het weer in Lelystad was vanochtend al prima, geen gedoe dus met armstukken/beenstukken of andere zaken die onderweg aan of uit zouden moeten. Koene had een prima ruimte weten te regelen bij de jachthaven Lelystad waar we na afloop ook konden douchen en heerlijke pasta gegeten hebben (de liefde van een man….).
Gert Jacobs, die vandaag met ons mee zou fietsen, gaf ons vooraf nog wat instructies over het waaier rijden en elkaar niet stuk rijden tijdens de tocht. Born had de drank gesponsord voor vandaag, dus ook daar waren we van voorzien. Luxe was ook dat we vandaag gevolgd werden door de volgauto bestuurd door Tischa, met naast haar Juliette Arts die ook die jaar weer een mooie serie foto’s gemaakt heeft.

Daarna ging het met 12 man van start. Zoals ik zei, het moest meteen met een redelijk tempo, anders kom je nooit aan die 35 km/uur gemiddeld. Het eerste stuk naar Amsterdam hadden we de win recht van achteren of van opzij, daarna richting Hoorn hadden we de wind op kop. Na Edam kwamen we bij de enige pauzeplek van de dag. Immeke stond ons daar op te wachten met eten en drinken. We hadden (ook nu weer heel luxe) een plek bij een van de bungalows van camping De Eenhoorn ter beschikking gekregen.

Toen we bij de camping aan kwamen had ik eigenlijk voor mezelf besloten dat ik daar zou afhaken. Ik vond het gewoon niet leuk dat ik mijn deel in het kopwerk niet kon doen. En man wat was het zwaar. Het gemiddelde lag toen overigens ‘maar’ op 34,2 km/uur.

Ik weet niet precies waarom ik me zo gemakkelijk over heb laten halen. Wellicht het besef dat de volgauto helemaal vol lag, dus daar een plekje zoeken was geen optie. Terug naar Lelystad fietsen ging eigenlijk het beste via dezelfde route als de rest van de groep. Laten we het er op houden dat ik de pauze tijd gebruikt heb om goed te eten, te drinken, de bidonnen bij te vullen en wat uit te rusten. En verder ging het weer. Hoewel we na de pauzeplek op een gegeven moment naar rechts afdraaiden, betekende dat niet dat de wind weg was, nu kwam hij van rechts en was het proberen zo veel mogelijk in een waaier te rijden. Niet altijd gemakkelijk omdat er ook ander verkeer op de weg zat. En daar was dan eindelijk de dijk bij Enkhuizen. Van de vorige keer kon ik me herinneren dat je er lekker 35-36 km/uur kon fietsen zonder veel moeite te hoeven doen.

Maar dat was de vorige keer. Vandaag niet. Gert Jacobs was vastberaden de geplande 35 km/uur te halen en draaide de gaskraan open. De sterke heren uit de groep, die overigens ook vandaag het kopwerk voor hun rekening namen, gingen mee. Jonathan, René en ik konden niet meteen volgen. Koene bleef even hangen om te kijken wat wij zouden kiezen. Proberen de groep bij te halen of op eigen tempo verder.

Vraag me maar niet waarom, maar ik koos voor het aansluiten bij Koene in een (tevergeefse) poging de heren bij te halen. Wij wisten toen nog niet dat de snelheid in de groep tot boven de 50 km/uur opgevoerd was. Ik heb Koene een heel stuk met snelheden van 45-46 km/uur kunnen bijhouden (zie ook het plaatje hierboven en het overzicht bij Garmin), maar moest me toen wat laten afzakken. Met de wind in de rug geen probleem, met 40 km/uur ging het ook snel zat. Een stukje voor Lelystad stond Arno met pech langs de kant. Hij had in het voorste groepje gezeten maar een van zijn spaken was gebroken. Samen gewacht op de volgauto, wiel verwisseld (luxe!) en verder. Jonathan en René waren inmiddels ook tot bij ons, en met zijn vieren hebben we het laatste stukje tot de finish afgelegd. Wij in 34,5 km/uur gemiddeld, Koene net wat harder (34,7 km/uur) en de kopgroep met dik 35 km/uur gemiddeld.

Als je wilt weten hoe moe ik was, dan denk ik dat bovenstaande foto voldoende zegt. Maar je ziet op de foto ernaast dat het al weer wat beter ging na de douche en na de pasta was ik er weer bovenop.
Ook dit was een tocht die me nog lang zal heugen. Ik weet dat ik hoe dan ook een stuk sneller zal moeten worden als ik deze mannen beter bij wil kunnen houden. Of dat tijdens de Markermeer Klassieker 2015 gaat lukken? Vraag me dat over een paar maanden maar. 😉

Hoe dan ook, een prima verzorgde tocht vandaag. Goed geregeld Koene!