Natuurlijk, ik heb mijn racefiets ook wel al eens vaker in de auto meegenomen. Maar ik heb een Citroën Berlingo. Daar kun je een complete kinderwagen zo in de achterbak zetten, dus meer dan een voorwiel uit de fiets halen hoef ik eigenlijk nooit. En als de MTB mee gaat op vakantie, dan gaat die op de fietsdrager.
Maar Ray, van het DC Rainmaker blog, had een klein huurautootje, het lijkt op een Toyota Aygo, en ook daar moest zijn fiets in. En niet alleen daar, hij moest hem ook weer mee in het vliegtuig terug van Los Angelos naar Parijs waar hij tegenwoordig woont.
Bovenstaand filmpje laat versneld zien hoe hij zijn fiets inpakt na een middagje fietsen.
Het laat wel de nodige toewijding zien, want ik moet er eigenlijk niet aan denken om dat met enige regelmaat zo te moeten doen. In een andere blogpost laat Ray in foto’s zien hoe e.e.a. vervoerd wordt en legt hij zijn overwegingen uit om regelmatig zijn eigen fiets mee te nemen:
A brief word about bike rentals. While renting is occasionally an option – it’s actually more difficult than you might think. Most road bike rental places in the US…suck. The bikes are usually old and crappy, and unlike anything you’re normally riding. Further, they tend to be really expensive compared to how much time you’re actually using it. Third, you’re still stuck bringing much of your own gear like shoes and potentially helmets. Fourth, reserving and picking up the bike tends to be a giant time-sink – especially if you’re on a tight work schedule and the bike shops is only open during daylight hours 15 miles away from you. Finally – in the case of long-distance triathlons specifically – the most important factor in doing well will be how comfortable you are on your bike for 5+ hours. Doing long-rides on a rented bike isn’t ideal long term.
Helder.